سبک‌زندگی |عصبانیت |ترفند

چگونه جلوی عصبانیت خود را بگیریم؟

بسیاری افراد به اشتباه معتقدند که عصبانیت همیشه احساس ناخوشایندی است و اظهار می‌کنند که خشم همواره واکنش نامناسبی است. در واقع عصبانیت واکنش طبیعی در برابر رویدادها و اتفاقات هر روزه است. این احساس واکنش صحیح در برابر هر موقعیتی است که تهدید واقعی به نظر می‌رسد.

چگونه جلوی عصبانیت خود را بگیریم؟

عصبانیت را می‌توان طوری هدایت کرد که نیروی محرک مثبتی در پشت کارهای ما باشد. خشم می‌تواند واکنش مناسبی و یا علامت موضوع مهمتری باشد که این امر به تعداد دفعات و شدت عصبانیت بستگی دارد.

خصومت و ستیزه‌جویی نیز به معنی آماده بودن درتمام لحظات برای جنگیدن است. افراد ستیزه‌جو اغلب به عنوان افرادی لجباز، کم تحمل، تندخو و زودرنج و همیشه دارای اظهارنظر شناخته می‌شوند این افراد غالبا در درگیری و ستیزه هستند و یا شفاها بیان می‌کنند که احساس می‌کنند می‌خواهند کسی یا چیزی را بزنند. ستیزه‌جویی شما را از سایر مردم به انزوا می‌کشاند.

عصبانیت و ستیزه‌ جویی دایمی باعث بالا رفتن فشار خون و افزایش خطر ابتلا به افسردگی، حملات قلبی، سکته مغزی و سایر بیماری‌ها می‌شود اغلب نوجوانانی که اظهار می‌کنند درصد بالایی از عصبانیت و ستیزه‌جویی دارند، از شدت بالای اضطراب، استرس، غمگینی و خستگی نیز رنج می‌برند این نوجوانان خیلی بیشتر از نوجوانانی که خشمگین و عصبانی نمی‌شوند به مصرف نوشیدنی‌های الکلی، مواد مخدر و کشیدن سیگار روی می‌آورند و بیشتر نیز با اختلالات تغذیه‌ای مواجه هستند.

لازم به ذکر است که عصبانیت و مجادله بخش‌های طبیعی از روابط سالم هستند اما عصبانیتی که منجر به تهدیدات، خشونت‌ها و پرخاشگری‌هایی مانند زدن و آسیب رساندن شود، طبیعی و سالم نیست. سوء استفاده‌های جسمی، شفاهی و یا جنسی بخش پذیرفته شده درهیچ نوع رابطه‌ای نیست.

خشونت رفتاری اکتسابی است از این رو کمک کردن به کودکان در این راستا که یاد بگیرند خشونت روش سالم و صحیحی برای حل اختلافات نیست، اهمیت خاصی دارد.

زندگی کردن در محیطی خشونت‌ آمیز فرصت‌های رشد مشکلات رفتاری در فرزند شما را مانند افسردگی، اضطراب، استرس و بازده نامطلوب تحصیلی افزایش می‌دهد.

به علاوه تماشای تلویزیون و انجام بازی‌های ویدئویی خطر قرار گرفتن کودکان را در معرض خشونت افزایش می‌دهد.

آمارها نشان می‌دهد که تا سن 18 سالگی به طور متوسط هر کودک شاهد تماشای بیش از 200 هزار صحنه اقدام به خشونت تنها از طریق تلویزیون است.

رسانه‌ها اغلب تصاویر استفاده از خشونت را به عنوان یک ابزار توجیه شده برای حل اختلاف به تصویر می‌ کشند از این‌رو کودکان به راحتی تحت تاثیر صحنه‌های تلویزیون و بازی‌های ویدئویی قرار می‌گیرند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که خشونت و پرخاشگری بیش از بیماری‌های عفونی، سرطان و یا حتی نواقص مادرزادی باعث بروز جراحات و حتی مرگ و میر در بین کودکان، نوجوانان و جوانان می‌شود.

خشونت‌های مربوط به استفاده از اسلحه عامل مهم مرگ و میر در بین کودکان و نوجوانان آمریکایی است به طوری که تقریبا 3500 نوجوان هر ساله در این کشور به این طریق کشته می‌شوند و 150 هزار نوجوان دیگر نیز به جرم این قبیل تخلفات دستگیر می‌شوند. برای جلوگیری از بروز عصبانیت و پرخاشگری می‌توان اقدامات زیر را انجام داد.

از روش‌های غیر ستیزه‌جویانه برای حل مشکلات استفاده کنید بحث کردن برای این منظور مناسب و حتی روش سالمی است اما به شرط آنکه به خشونت کشیده نشود

به فرزندان خود بیاموزید که عصبانیت راه حل نیست.

به کودکان خود عشق و توجه دایمی نشان دهید.

جلسات بحث بدون گلاویز شدن و کتک زدن فراهم کنید.

از قوانین جسمی مانند کتک زدن و یا هر گونه تنبیه جسمی بپرهیزید. اگر برای کنترل فرزندانتان به کمک احتیاج دارید، در زمینه آموزش مهارت‌های والدینی تلاش کنید.

استفاده از تلویزیون، تماشای فیلم و بازی‌های ویدئویی را برای فرزندتان محدود کنید. به علاوه برای صحبت کردن و یا محدود کردن تماشای موضوعات خشونت بار به همراه فرزندانتان تلویزیون تماشا کنید.

سعی کنید شیوه زندگی سالمی داشته باشید.

حداقل 3 نوبت در هفته در نوعی از فعالیت‌های ورزشی شرکت کنید.

انجام تمرینات بدنی منظم یکی از بهترین شیوه‌ها برای آزاد کردن تمام انواع استرس‌ها از جمله عصبانیت است راه رفتن سریع روش مناسبی برای آغاز کردن است.

رژیم غذایی مناسبی داشته باشید. به خاطر داشته باشید که مقادیر زیادی آب بنوشید.

الگوی خواب سالمی داشته باشید سعی کنید که هر شب مدت زمان تقریبا یکسانی بخوابید.

از مصرف الکل، مواد مخدر و یا داروهای مخدر مانند کوکائین و متامفتامین بپرهیزید. الکل و مواد مخدر احساس خشم و ستیزه‌جویی را در شما تشدید کرده و کنترل آن را مشکل‌تر می‌کند.

از یک تکنیک آرام شدن مانند یوگا و مدیتیشن استفاده کنید.

احساسات خود را قبل از عصبانی شدن در نظر بگیرید.

نسبت به احساسات خود با یک دوست صحبت کنید.

احساسات خود را با به تصویر کشیدن آنها بیان کنید.

درباره ارتباطات خود با دیگران فکر کنید.

از گذراندن وقت خود با کسانی که مستعد عصبانی کردن شما هستند و یا انرژی منفی به زندگی شما اضافه می‌کنند، خودداری کنید

منبع: سیمرغ
دیدگاه شما
منتخب سردبیر