عجیب‌ترین بیماری‌های خود ایمنی در جهان
بیماری کاوازاکی باعث التهاب رگ‌های خونی می‌شود و کودکان را هم درگیر می‌کند. تب بالا، خارش پوست، ورمِ غدد لنفاوی و قرمزی در قسمت داخلی، التهاب چشم و دهان را نیز در پی خواهد داشت.
بیماری خود ایمنی به صورت گونه‌های مختلفی بروز می‌کند و برخی از آن‌ها برای مردم به دلیل ناشناخته بودن عجیب هستند پس باید بیشتر از آن‌ها اطلاع پیدا کرد.
اگر به یک بیماری نادر خود ایمنی تشخیص داده شده اید، احتمالاً سردرگم هستید و نمی‌دانید که باید چه کار کنید. در این قسمت قصد داریم که عجیب‌ترین بیماری‌های خود ایمنی در جهان را به شما معرفی کنیم تا اگر به گوش تان خورد یا خودتان به آن مبتلا شدید، در این باره اطلاعاتی داشته باشید.
ائوزینوفیلیک گرانولوماتوزیس با پلی آنژئیت
این سندروم یک نوع بیماری خود ایمنی است که در آن سطح سلول‌های گلبول قرمز بالا می‌رود و باعث التهاب رگ‌های خونی شده و به ریه، کلیه، قلب و دیگر سیستم‌های بدن آسیب وارد می‌کند. اکثر افراد مبتلا به این بیماری دچار آسم یا علائم آلرژی می‌شوند.
سندروم گیلن باره
در این سندروم؛ سیستم ایمنی به بخش‌هایی از سیستم عصبی حمله می‌کند و علائمی را به وجود می‌آورد که شامل ضعف خفیف، گزگز بعضی از قسمت‌های بدن یا فلجی در بعضی از نواحی می‌باشد که ممکن است در هر سنی به وجود بیاید؛ البته بعد از بهبودی کامل، ممکن است یک ضعف همیشگی با فرد همراه باشد.
بیماری کاوازاکی
این بیماری باعث التهاب رگ‌های خونی می‌شود و کودکان را هم درگیر می‌کند. تب بالا، خارش پوست، ورمِ غدد لنفاوی و قرمزی در قسمت داخلی، التهاب چشم و دهان را نیز در پی خواهد داشت.
بیماری بافت همبند مخلوط
در این بیماری طیف مختلفی از علائم توسط فرد تجربه می‌شود. تغذیه رسانی توسط رگ‌های خونی در کوتاه مدت متوقف می‌شود که معمولاً در خانم‌های جوان بیشتر اتفاق می‌افتد.
میاستنی گراویس
این بیماری خود ایمنی باعث می‌شود؛ بدن پادتن‌هایی را تولید کند که ارتباط بین ماهیچه‌ها و عصب‌ها را از بین می‌برد و باعث ضعف و خستگی ماهیچه می‌شود؛ همچنین ممکن است که فرد هنگام بلع مشکل داشته باشد یا اجزای صورتش به خوبی کار نکند که روی چشم او هم تاثیر گذار است و قدرت تمرکز یا حتی پلک زدن را به مرور خواهد گرفت.
هموگلوبینوری حمله‌ای شبانه
در این بیماری گلبول‌های قرمز یک نوع پروتئین خاص را از دست می‌دهند و از یکدیگر جدا می‌شوند. هنگام جدایی این مولکول‌ها از یکدیگر، هموگلوبین تولید می‌شود و علائمی مانند خستگی شدید، ضعف، لخته شدن خون، کبودی، عفونت و خونریزی به وجود می‌آید و ممکن است خون در ادرار یا ادرار تیره هم به همراه داشته باشد.
سندروم پوئمز
این سندروم یک نوع اختلال خونی است که باعث آسیب به عصب و دیگر بخش‌های بدن می‌شود. یک نوع بی حسی و گزگز کردن بدن را هم به وجود می‌آورد. غدد لنفاوی، کبد و طحال در این حالت بزرگ می‌شوند و تغییراتی در پوست به وجود می‌آید.
رتروپریتونئال فیبروزیس
در این بیماری افراد هنگام ادرار کردن دچار مشکل می‌شوند، زیرا بافت فیبروز به اندازه خیلی زیادی در بدن رشد کرده؛ رحم و حتی مثانه را مسدود می‌کند و وضعیت سخت خواهد شد. مواد شیمیایی سمی هم به داخل خون وارد می‌شوند و آسیب به کلیه اتفاق می‌افتد.
اسکلرودرمی
در این بیماری بافت‌های پوستی دچار مشکل می‌شوند. پوست تیره شده و ممکن است لکه‌هایی روی پوست، درد مفصلی یا خستگی به وجود بیاید.
بیماری تیروئید چشمی
در چنین بیماری، التهابات در بافت چشم ایجاد می‌گردد. بیماری با یک مرحله فعال آغاز می‌گردد که درد در چشم، آبریزش و دوبینی را به وجود می‌آورد و اگر درمان نشود، باعث مشکلاتِ حاد بینایی خواهد شد.
