این ۱۰ عبارت را به افراد عصبانی نگویید

به طور کلی، شما می‌خواهید آتش خشم دیگران را تضعیف و آرام کنید اما باعث تحریک آن می‌شوید. اما باید گفت از هر گونه تک‌پریشی باید اجتناب کرد. از هر گونه جمله ای که ممکن است حاکی از برتری شما یا حقارت دیگران باشد خودداری کنید. یا قضاوت یک طرفه نکنید.

این ۱۰ عبارت را به افراد عصبانی نگویید

اگر با افراد عصبانی صحبت می‌کنید تا خشمش فروکش کند. از گفتن این عبارت ها جلوگیری کنید:

1. به افراد عصبانی نگویید”شما بیش از حد واکنش نشان می دهید / بیش از حد حساس هستید.”

شاید حس کنید فرد عصبانی ممکن است بیش از حد واکنش نشان دهد. شاید آن ها واقعا زیاده روی کرده اند. اما این چیزی نیست که آن ها در حال حاضر باید بشنوند. افراد عصبانی هنگام عصبانیت فقط به احساس خود توجه می‌کنند و اگر شما هزار بار هم دلیل بیاورید بی فایده است. پس اگر عبارت “تو بیش از حد واکنش نشان می‌دهی یا بیش از حد حساس هستی” را بیان کنید. اوضاع از آن چه هست، خراب تر می‌شود. و حداقل باعث شود ایجاد واکنش تدافعی در آن ها می‌شود. و در بدترین حالت درگرفتن اوضاع متشنج دیگر خواهد شد.

1. به افراد عصبانی نگویید “تا زمانی که آرام نشوی، با تو حرف نخواهم زد.”

این تاکتیک می تواند ناشی از تمایل به اجتناب از درگیری یا ناتوانی در برقراری ارتباط باشد شما با فرد عصبانی باشد. اما، بیشتر اوقات، این یک روش ناسالم برای اعمال قدرت بر مکالمه است. این که با فرد عصبانی هنگام درگیری حرف نزنید یا در مقابل کسی که احساس شدیدی در او وجود دارد سکوت کنید. و او را ناامید کنید خود روشی نادرست است. این بدان معنا نیست که فاصله گرفتن از یک بحث نمی تواند راه خوبی برای سر و سامان دادن به افکار دو طرف باشد. فقط مطمئن شوید که این کار را به دلایل درست انجام می دهید نه ایجاد حس تحریک به درگیری دیگر.

1. “اگر به این کار ادامه بدی، عواقب بدی در پی خواهد داشت.” از گفتن این افراد به افراد عصبانی خودداری کن

اولتیماتوم هرگز راهی برای حل یک مشکل نیست. در واقع، معمولا چنین چیزی اثر معکوس خواهند داشت. طرف مقابل که در واقع عصبانی است، فقط تحت فشار کلمات شما قرار می گیرد و احتمالا واکنش تندی نشان می دهد. یا هم بابت میل شما تسلیم می شوند تا از عواقب بدتر آن جلوگیری کنند، بدون این که واقعا مشکل حل شود. اگر احساس می‌کنید که مکالمه شما تنها به بحث بیشتر ختم می‌شود و احساس ناراحتی می‌کنید. بهترین گزینه دور شدن از آن موقعیت است. و بعدا سرفرصت با آرامش کامل به حل مشکل بپردازید.

1. به افراد عصبانی نگویید”تو مثل دیوانه ها رفتار می کنی.”

اصطلاح «دیوانه» نه تنها انگ بیماری روانی را به فرد می‌زند. بلکه نادیده گرفتن احساسات دیگران به روشی کاملا غیرمنطقی، با بی احترامی و بی اعتبار شناختن او است. لزلی کوپل، مددکار اجتماعی بالینی می‌گوید: «در حالت شدت خشم فرد مورد نظر، این عبارت تنها به عصبانیت او می‌افزاید و عصبانیت او را بیشتر تحریک می‌کند.” این درست نیست که طرف مقابل را در حالت دفاعی قرار می دهد.

1. اگر کسی عصبانی است به او نگو “از من می خواهی چه کار کنم؟”

وقتی از این عبارت استفاده می‌کنید، عملا تقصیر را به پای دیگران می‌اندازید. در واقع شما باید به او نشان دهید که فرو نشاندن خشم او مشکل شما نیست. و او باید خودش چنین حسی را کنترول کند. در حالی که باید به او کمک کنید تا آرامش خود را به دست آورده و دوباره فکر کند. افراد عصبانی باید احساسات خود را اصلاح کنند، پس به او فرصت بدهید آرام تر شود.

1. به هیچ فرد عصبانی نگویید “تو اشتباه می کنی.”

وقتی کسی عصبانی است، گفتن این که او اشتباه می کند، توجه را از موضوع اصلی منحرف می کند. و غریزه محافظتی را در درون او برمی انگیزد که فقط بحث بیشتر را در پی خواهد داشت. این عبارت روشی برای تشدید عصبانیت فرد در حالت دفاعی است. “با گفتن این عبارت، شما به دومین جنگ نیز دامن زده اید.”

1. “شما درست مثل … رفتار می کنید”

فرقی نمی‌کند مادر یا پدرشان باشد یا هرکسی که نامش می‌تواند محرکی برای عصبانیت او باشد. مقایسه فرد عصبانی با کسی که ممکن است رابطه‌ای مشاجره‌آمیز یا پیچیده ای با او داشته باشند. به حتم مشاجره را تشدید کند و دو طرف را عصبانی‌تر. به زبان ساده، این ها فقط کلمات و عبارات جنگی هستند و که هیچ سود دیگری ندارند. این عبارت باعث سرکوب و جوشش خشم دوباره می‌شود.

1. به او که عصبانی است نگو “چه بلایی سرت آمده است؟”

هنگامی که افراد عصبانی هستند، حس تدافعی شما خیلی پررنگ تر از دیگر احساسات است. زیرا نیاز به محافظت از خود را حس می‌کنید. وقتی چیزی مانند «چه مشکلی داری؟» می‌گویید، در واقع به آن‌ها می‌گویید که عصبانیت‌شان پاسخی عادی به موقعیت نیست. حتی اگر چنین چیزی درست هم باشد، طرف مقابل آن را نمی‌شنود. و این اصرار دفاعی باعث می‌شود که او بیشتر به خشونت بپردازد. از سویی ارنستو لیرا د لا روزا، روانشناس بنیاد تحقیقات امید برای افسردگی، می گوید: “بیان چنین عبارتی می تواند کاملا نادیده گرفته شود و باعث شود که دفعه بعد که احساس خشم در فرد نمایان شد، احساس شرم کند.” ” همچنین می تواند منجر به این شود که فرد در آینده خشم خود را فرو ببرد و راه های سالمی برای رهاسازی احساسات نداشته باشد.”

1. “فقط به جنبه روشن آن نگاه کن.”

طرز فکر یک فرد عصبانی فقط توسط احساسات او کنترل می شود. بنابراین، اگرچه از نظر منطقی ممکن است ایده خوبی باشد که از آن ها بخواهیم مثبت فکر کنند. اما در چنین شرایط متشنجی آن ها قادر به انجام این کار نیستند. در نتیجه، این عبارت تحقیرآمیز به نظر می‌رسد. مثل این است که غیر مستقیم به آن ها بگویید؛ نمی‌دانید آن ها چه احساسی دارند یا چه فکر می‌کنند. لیرا د لا روزا می‌گوید: “این که به کسی بگوییم «فقط مثبت فکر کن» مفید نیست. زیرا این امر مستلزم شرایطی منطقی و معقول است، که می توان مثبت فکر کرد. و تنها زمانی که فرد بتواند احساسات و پاسخ های فیزیولوژیکی خود به خشم تنظیم کند، تاثیرگذار است.

1. هرگز به افراد عصبانی نگویید “تو باید آرام باشی.”

این درخواست نه تنها بی اهمیت جلوه می‌کند، بلکه غیرممکن نیز است. خشم یک واکنش فیزیکی و همچنین روانی در بدن ایجاد می کند. و افراد عصبانی ممکن است نتوانند بلافاصله آرام شوند. گفتن عبارت تو باید آرام باشی مؤثر نیست. ممکن است فرد نتواند بدن و ذهن خود را همزمان به آرامش برساند. زیرا بدن برای محافظت از خود در برابر تهدیدات یا خطرات درک شده آماده شده.

خواندن هر یک از موارد بالا و درک آن ها ممکن است واضح باشد. اما با این وجود مهم است که بدانیم چرا نباید چنین عباراتی را به زبان آورد. اگر هنگام برخورد با افراد عصبانی تمایل به استفاده از یکی از این عبارت ها را دارید، باید از خود بپرسید چرا

در مقابل افراد عصبانی چه باید کرد؟

به این دلیل که شما باید به طرف مقابل حس امنیت بدهید. حس درک شدن بدون قضاوت کردن او. از عبارات “من” استفاده کنید. در صحبت خود شفاف و مستقیم صحبت کنید. به او نیز گوش کنید تا بداند چقدر برای شما اهمیت دارد. این گونه باعث می‌شوید او را به آرامش دعوت کنید بدون این که او حس حقارت کند.

همچنین مهم است به یاد داشته باشید که عصبانیت اغلب یک محافظ است. زمانی که فردی عصبانی یا ناراحت است، این حس در آنان بیشتر است. پس بجای دامن زدن به عصبانیت او، به احساساتی چون اندوه، ناامیدی یا ناراحتی اش فکر کنید. سعی کنید از در دوستی با او وارد شوید تا زودتر نتیجه بگیرید. خشم یک احساس ثانویه است. «بدانید که پشت خشم یک احساس آسیب‌پذیر دیگر وجود دارد. فکر کنید که آیا منطقی است که به کسی که آسیب دیده یا ناامید شده است، واکنش مشابه چون خود او داشته باشید. اگر نه، احتمالا بتوانید فرد عصبانی را آرام کنید