چه کنیم حرفهای دیگران را به خود نگیریم؟
گرچه شاید گفتن این حرف کلیشهای باشد، ولی وقتی بسیار حساس و یا فوق العاده حساس و زودرنج باشید معمولا تمایل به خود گرفتن همه چیز دارید.
آیا شما کسی هستید که هر حرف و یا عمل دیگران را به خود میگیرد، از آن برداشت بد میکنید و ناراحت میشوید؟ معمولا وقتی کسی نسبت به شما بدی کرده باشد، تمام کارها و رفتارهایش برای شما حکم ضربه را دارد. در زیر با چند توصیه مهم برای به خود نگرفتن حرفها و کارها و ناراحتیهای پس از آن آشنا میشوید.
به خود نگرفتن حرفهای مردم
گرچه شاید گفتن این حرف کلیشهای باشد، ولی وقتی بسیار حساس و یا فوق العاده حساس و زودرنج باشید معمولا تمایل به خود گرفتن همه چیز دارید. همه چیز را عمیقتر احساس کرده و زیاد آن را تحلیل میکنید، حتی اگر ارتباطی هم به شما نداشته باشد. اگر مردم نسبت به شما در مقابل و یا پشت سرتان بدگویی کنند، کافیست که احساس خود ارزشی شما را نابود کند. گاهی اوقات هم نیازی نیست کسی چیزی بگوید، شما حتی حالت چهره آنها و حرکات بدنشان را به خود گرفته و فکر میکنید حتما شما کار اشتباهی کردید که موجب ناراحتی آنها شده است.
در این اوقات برای دیگران راحت است بگویند:”به خودت نگیر، با تو نیست. ” به گزارش پرشین وی گرچه این جمله معمولا درست است، ولی قبول آن برای شما سخت است. از دیدگاه فرد حساس، فقط آدم آهنی میتواند با رفتار و حرفهای دیگران عادی رفتار کرده و یا به قول معروف عین خیالش نباشد.
با وجود این، بازهم راه حلهای بهتری برای کنترل حساسیت و به خود نگرفتن وجود دارد، چرا که این مسئله باعث میشود چند روز فکر شما را به خود درگیر کرده و احساس بدی نسبت به خود داشته باشید. اگر چیزهایی که گفتیم روی شما صدق میکند، توصیههای پیشنهادی زیر را به خاطر داشته باشید و از آنها برای کمک به خود استفاده کنید.
توصیه اول: ارزش ذاتی خود را بشناسید.
اگر خود و ارزش خود را به عنوان یک فرد بشناسید، فورا نسبت به قضاوتهای دیگران واکنش نشان نداده و به خود نمیگیرید. صرف نظر از حرفهایی که دیگران میزنند، زمانی را صرف شناخت خود کنید. پنج مورد از نکات خوب در مورد خودتان که برای آنها سپاسگزارید را یادداشت کرده و هر وقت احساس کردید نسبت به مسئله و یا حرفی حساس شده اید، آن موارد را به خود یادآوری کنید.
توصیه دوم: محرکهای احساسی خود را بشناسید.
همه ما چندین محرک عاطفی از گذشته داریم. برخی از کارهای مردم میتواند حساسیت نسبت به آن موضوعات را در ما بیدار کند. برای مثال اگر پدرتان نسبت به شما خیلی انتقادی رفتار میکرد و همیشه سعی داشتید او را راضی نگه دارید، اگر کسی به اشتباه شما اشاره کند، فورا واکنش نشان داده و ناراحت میشوید.
وقتی از موقعیتی ناراحت میشوید برای به خود نگرفتن از خود بپرسید: “آیا من واقعا از این موقعیت ناراحتم و یا یکی از آن محرکهای عاطفی و حساسیتهای گذشته است که به سراغ من آمده است؟ ”
توصیه سوم: اصالت را تمرین کنید.
این تمرین برای رها کردن افکار مربوط به این است که فکر نکنید برای بهتر بودن باید خود را چیز دیگری نشان دهید و خودتان را همانطور که هستید بپذیرید. باید به راستی قبول کنید چه کسی و چه چیزی هستید تا بتوانید واقعا خودتان باشید و وانمود نکنید.
برای تمرین اصالت، میتوانید کاری که برای خودتان بهتر است را انجام داده، خود را اولویت قرار دهید و به راستی درک کنید چه چیزی برایتان خوب است. همین تمرینها به شما در به خود نگرفتن کمک خواهد کرد.
توصیه چهارم: اشتباه کنید.
گفته میشود “برای به بهترین خود تبدل شدن، اول باید بدترین خود باشید. ” به خود اجازه اشتباه داده و درک کنید این بخشی از نقشه تبدیل شدن به بهترین خودتان است. وقتی دچار یک اشتباه سهوی شدید، فراموش نکنید خود را ببخشید. مهم است که مسئولیت کارهای خود را بپذیرید، ولی اگر کسی شما را تایید و قبول نکرد، بیش از اندازه خود را تنبیه نکنید. بپذیرید کامل و بی عیب نیستید و به خاطر داشته باشید اگر از اشتباه خود درس بگیرید، دیگر چیزی به اسم اشتباه وجود ندارد.
توصیه پنجم: محدودیت و حد و مرز تعیین کنید.
تعیین حد و مرز در روابط به شما کمک میکند تا کمتر همه چیز را به خود بگیرید. این محدودیت را میتوانید با “نه” گفتن به کار، عشق و یا فعالیتهایی که نمیخواهید آن را انجام داده شروع کنید، در غیر این صورت از نظر عاطفی آسیب میبینید. تلاش بیش از حد برای جلب رضایت دیگران منجر به حساسیت و واکنش افراطی شما در زمان ناراحتی از دیگران شود.
توصیه ششم برای به خود نگرفتن: رها کنید.
از تجربه ناراحت کننده و دردناک گذشته خود کمک گرفته و از آن برای خود سازی استفاده کنید. از این تجارب میتوان برای کسب قدرت، همدلی و شخصیت استفاده کرد. همه ما چیزی داریم که به ما آسیب زده، ولی اجازه ندهید چنین تجربهای تعریف کننده شما باشد در عوض به گزارش پرشین وی از آن برای قویتر کردن و افتخار خود استفاده کنید.
توصیه هفتم برای به خود نگرفتن: بدانید مهربانی راهی برای پذیرش نیست.
معمولا فکر میکنیم که اگر با همه خوب و مهربان باشیم و تمام وجودمان را در اختیار آنها بگذاریم، آنها نیز به همین شیوه با ما رفتار میکنند. ولی مهربانی با دیگران همیشه پذیرش و تایید آنها را به دنبال ندارد. بهتر است هر کاری که برای خود و دیگران انجام میدهیم دلیلش تنها خواست خودمان باشد نه اینکه در مقابل از آنها انتظار چیزهای دیگر داشته باشیم.
توصیه هشتم: منطقی باشید.
در زمانهایی که چیزی موجب ناراحتی تان میشود و یا به شما احساس معذب بودن میدهد، بهتر است برای به خود نگرفتن، به آن موقعیت از دیدگاه منطقی تری نگاه کنید: آیا این موقعیت به راستی چنین واکنشی نیاز داشت و یا بی دلیل آن را برای خودم بزرگ کردم و واکنش تند نشان دادم؟
آیا طرف مقابل من به راستی کار اشتباهی انجام داد و یا من بی دلیل به خودم گرفتم؟ اگر کسی به راستی کاری آزاردهنده انجام داد، آیا میتوانم از او چیزی که میخواهم را درخواست کنم و یا آیا میتوانم تلاشی برای رها کردن موضوع کنم؟
آگاهی از محرکهای عاطفی
اگر به صورت آگاهانه نیازهای برآورده نشدهای که با محرکهای عاطفی واکنش نشان میدهند را نپذیرید و متوجه آنها نشوید، در نهایت احساس میکنید در احساسات خود حبس شده و یا به بیان دیگر احساس اسارت میکنید.
از طرف دیگر اگر صادقانه به خود و انتظاراتتان نگاه کنید، در نهایت میتوانید همه چیز را با نگاه عینیتر و واقع بینانه تری ببینید. در این صورت شما خود را آزاد میگذارید که کدام واکنش دیگران را برای خود انتخاب کنید، مسئولیت بیشتری برای کارهایتان میپذیرید و در نهایت از نظر عاطفی خنثیتر باقی مانده و فورا از حرفها و کارهای دیگران دلگیر و ناراحت نخواهید شد.
گاهی اوقات احساسات وعواطف مان از ما میخواهند با دیدگاه منطقیتر و آموزش دیده تری مسائل را بررسی کنیم؛ بنابراین بسیار مهم است برای به خود نگرفتن، منشاء برخی از احساسات خود و چگونگی واکنش به آنها را کشف و شناسایی کنید. همچنین باید متوجه شوید که چگونه باید چالشها را به نحوی بپذیرید که در عین حال الهام بخش شما نیز باشند.
وقتی در مورد چنین واکنشهایی خود را آموزش دهید، در آینده میتوانید آنها را به پاسخها و واکنشهای منطقی تری تبدیل کنید.