فواید بی نظیر گیاه پای خر از دیدگاه طب سنتی
پای خر (فرفره، توسی لاگو) از تیره مرکبان، گیاهی است خودرو، ریزوم دار که از ریزوم آن ریشه خارج می شود. از ویژگی های این گیاه این است که در بهار قبل از تولید برگ ها غنچه و گل هایش ظاهر می گردد به این صورت که در اوایل بهار از سطح ریزوم تعداد ساقه متمایل به زرد که پوشیده از فلس هایی است.
با خواص درمانی گیاه پای خر آشنا شویم
مشخصات گیاه دارویی پای خر:
پای خر (فرفره، توسی لاگو) از تیره مرکبان، گیاهی است خودرو، ریزوم دار که از ریزوم آن ریشه خارج می شود. از ویژگی های این گیاه این است که در بهار قبل از تولید برگ ها غنچه و گل هایش ظاهر می گردد به این صورت که در اوایل بهار از سطح ریزوم تعداد ساقه متمایل به زرد که پوشیده از فلس هایی است.
خارج شده در انتهای هر ساقه یک کلاپرک قرار می گیرد که گلچه های کناری آن به رنگ زرد و باریک می باشد و عطر تندی دارد و اطراف هر گلچه زبانه ای تاژکدار است گلچه های وسط کلاپرک لوله ای و در حقیقت کاسه هر گل آن هم تاژک دار می باشد.
میوه اش فندقه و تاژک دار. پس از گل دادن برگ های سبز گیاه بوجود می آید که تقریبا پنجه با دمبرگ بلند که پشت پهنک آنها کرکدار است. محل رویش آن نواحی متروک، خرابه ها و نواحی مسکونی که مرطوب باشند و در باغ ها و باتلاق ها می باشد.
پای خر
گیاه پای خر چه نام هایی دارد؟
نام های پای خر:
پای خر پای کره اسبی، فرفره، فنجیون، حشیشةالسعال، سعالی، سعله، علف سرفه، منجون، فخریون، فرفر، فنجیوون و توسیلا‍ژ
ترکیبات شیمیایی گیاه پای خر:
گل‌های این گیاه دارای تانن، فارادیول (faradiol)، اسیدهای مالیک، گانیک، ونیک و دو نوع فیتوسترین می‌باشد. در برگ‌های آن گلوکزید وجود دارد.
درمان قطعی زانو درد، بدون تزریق، بدون دارو و بدون جراحی!
درمان قطعی زانو درد، بدون تزریق، بدون دارو و بدون جراحی!
محل رویش گیاه پای خر:
غالب نواحی ایران مانند شمیرانات و کندوان محل رویش این گیاه می‌باشد.
فواید بی نظیر گیاه پای خر از دیدگاه طب سنتی
خواص درمانی گیاه پای خر از دیدگاه طب سنتی
از ریشه و برگ گیاه، برای بخور، رفع سکسکه، سرفه‌های خشک و درمان آبسه و له شده برگ‌ها با عسل به صورت ضماد برای مداوای باد سرخ استفاده می‌شود. همچنین صورت‌های دارویی دیگر پای خر برای حفاظت پوست استفاده می‌شود. این دارو خلط آور و آرام‌کننده نیز می‌باشد.
طبع این گیاه، گرم و خشک است و در گل ها و برگ های این گیاه مواد متفاوتی وجود دارد که مهمترین آنها عبارت است از : مواد رنگی در گل ها و تانن، لعاب، اسانس روغنی و املاح مختلف سدیم، پتاسیم، پیش ماده ویتامین آ و ویتامین ث در گل ها و برگ ها.
به دلیل داشتن لعاب زیاد در امراض تنفسی به عنوان ماده خلط آور مصرف می گردد مثلا مصرف آن در گرفتگی بینی، ورم مجاری تنفسی فوقانی، سرفه، برونشیت و درمان آسم توصیه می شود. وجود ویتامین ها و املاح موجب گردیده که از این گیاه به عنوان تقویت کننده و مدر استفاده شود و املاح پتاسیم آن که موجب خاصیت ازدیاد ادرار را به آن می دهد.
دم کرده آن برای سرطان ریه و خروج اخلاط خونی از سینه نافع می باشد و می توان به عنوان مایع شست و شوی چشم از آن استفاده کرد، همچنین برای درمان فلج ناگهانی ناشی از خونریزی مغزی این دم کرده مفید می باشد.
