با تزریق این داروی جدید فشار خون خود را متعادل نگاه دارید
یکی از شایعترین دستههای دارویی، داروهایی هستند که بر محور رنین – آنژیوتانسین – آلدوسترون اثر میکنند.
یکی از شایعترین دستههای دارویی، داروهایی هستند که بر محور رنین – آنژیوتانسین – آلدوسترون اثر میکنند. شکل زیر را ببینید:
این محور و سیستم در بدنش، در شرایط نرمال فشار خون را در حد متعادل نگاه میدارد.
وقتی میزان جریان خون کلیه کاهش پیدا میکند، سلولهای کنارگلومرولی کلیه یک پیشساز پروتئینی را تبدیل به رنین میکنند.
رنین، آنژیوتانسین مترشحه از کبد را تبدیل به آنژیوتانسین یک میکند.
آنژیوتانسین یک با آنزیمی با نام اختصاری ACE یا آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین، تبدیل به آنژیوتانسین ۲ میشود.
آنژیوتانسین ۲ هم خودش یک منقبضکننده عروق است و هم باعث تحریک ترشح هورمون آلدوسترون از بخش قشری غده فوق کلیه میشود. آلدوسترون باعث افزایش جذب سدیم و آب از کلیهها میشود. با جذب بیشتر آب و سدیم و در نتیجه افزایش حجم خون، فشارخون افزایش مییابد.
اگر سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون بهطور غیرطبیعی فعال شود، فشارخون بیش از حد افزایش مییابد. داروهای بسیاری هستند که با مهار مراحل گوناگون این سیستم، فشارخون را میکاهند.
حدود یک سوم بزرگسالان در بریتانیا فشار خون بالا دارند، اما ممکن است بسیاری متوجه آن نباشند. در ایران هم کسانی که متوجه پرفشاری خون نیستند یا درمان درست یا منظم دریافت نمیکنند، بسیار زیاد هستند و سرریز درمان ناقص آنها به صورت مشکلات قبلی – عروقی و کلیوی و سکتههای مغزی، بار مالی زیادی روی اقتصاد فرسوده بهداشت و درمان و کیفیت زندگی بیماران و خانوادههای میگذارد.
یکی از مشکلات درمان پرفشاری خون این است که بیمار باید مرتب و منظم قرص استفاده کند و بسیاری به خاطر سهلانگاری یا خرافاتی مثل «عادت کردن به دارو» یا مشکلاتی و تعارضات روانپزشکی مثل انکار بیماری یا مسئله فراموشیها و مشکلات شناختی روتین کهنسالی، داروها را منظم مصرف نمیکنند.
این تحقیق بسیار امیدوارکننده است. اما باید منتظر بمانیم تا نتیج تحقیقات کامل شوند. مثل هر دارویی، این دارو هم موارد منع مصرف و احتیاطی خواهد داشت.