افزایش حقوق بازنشستگان در راه است | حقوق ۲۳ میلیون تومانی برای بازنشستگان
مسئله افزایش حقوق بازنشستگان، همواره یکی از مهمترین دغدغههای این قشر از جامعه بوده است. بازنشستگان که پس از سالها تلاش و خدمت به جامعه، به دوران استراحت خود رسیدهاند، شایسته برخورداری از حقوقی هستند که کفاف زندگی آنها را بدهد و از رفاه نسبی برخوردار باشند.
افزایش حقوق بازنشستگان
مسئله افزایش حقوق بازنشستگان، همواره یکی از مهمترین دغدغههای این قشر از جامعه بوده است. بازنشستگان که پس از سالها تلاش و خدمت به جامعه، به دوران استراحت خود رسیدهاند، شایسته برخورداری از حقوقی هستند که کفاف زندگی آنها را بدهد و از رفاه نسبی برخوردار باشند.
بحث پرداخت بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی همواره یکی از موضوعات مهم صندوق بازنشستگی و بازنشستگان محسوب میشود.نصرالله دریابیگی (نایب رئیس کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی کشور و دبیراجرایی خانه کارگر مازندران) در رابطه با اقدام اخیر کمیسیون تلفیق مجلس در حذف کلی ردیف دوم بند اول الحاقی ماده ۲۹ برنامه هفتم توسعه اظهار کرد: متاسفانه سازمان تامین اجتماعی امروزه به دلیل بدهی بالای دولت به این سازمان در بسیاری از خدمات رسانیهای خود به بیمه شدگان و بازنشستگان باوجود همه تلاشها ضعیف شده است.وی افزود: امروز فشار زیادی به دلیل مشکلات مالی سازمان بر مدیران تامین اجتماعی وارد میشود. ولی با همه این تلاشهای مدیران سازمانی، نارضایتی بازنشستگان ادامه دارد. علت این نارضایتیها این است که ما قوانینی ناپخته را بر سازمان تامین اجتماعی و صندوق بازنشستگان آن تحمیل کردیم که باعث شده دچار ناترازی در مخارج و درآمد درون سازمان شویم.این فعال حقوق بازنشستگان تصریح کرد: در شرایطی که سازمان تامین اجتماعی بیمه شدگان اجباری و ورودی صندوقهای بازنشستگی با خروجی (بازنشستگان) این صندوق که ۳۰ سال حق بیمه واریز کردند، همخوانی ندارد، در این حالت تامین اجتماعی فقط وظیفه پرداخت مستمری بازنشستگان را ندارد. ما خدمات دیگری نیز به بیمه شدگان و بازنشستگان به ویژه در بخش درمان ارائه دهیم.
نایب رئیس کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی ادامه داد: از آنجا که از سال ۱۳۵۴ تا امروز بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی طبق برآورد ما از ۸۰۰ هزار میلیارد تومان گذشته است، لذا سازمان اگر طبق برنامه هفتم توسعه و متن اولیه آن، سالی بیش از ۱۳۰ هزار میلیارد تومان با واگذاری اموال و رد دیون دولت، منابع دریافت نکند، احتمالاً بحرانی اقتصادی و اجتماعی برای بیمه شدگان پرجمعیت این سازمان بوجود آید. این بحران منتج به نارضایتی بیشتر از اکنون خواهد شد.
دبیر اجرایی خانه کارگر مازندران تاکید کرد: از آنجا که در برنامه هفتم توسعه قرار بود بدهی دولت به سازمان افزایش نیافته و بدهیهای گذشته نیز رد دیون شود، شاهد ناکامی سازمان در اخذ مبالغ معین شده دیون بودیم. حتی شاهد آن بودیم باوجود الزام قانونی دولت به پرداخت ۹۰ هزار میلیارد تومان از بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی، در آخر بهمنماه سال گذشته متوجه شدیم این اقدام صورت نگرفته است.
وی با بیان اینکه این رفتار مجلس و سایر نهادهای مسئول باعث افزایش نارضایتیهای پیشبینی نشده میشود، اظهار کرد: امروزه به دلیل این بحران ناترازی، درمان سازمان تامین اجتماعی اصلا درمان مناسبی نیست. طبق قانون الزام باید همه امکانات درمانی به صورت رایگان در مراکز ملکی سازمان باشد، اما به دلیل نبود منابع، در زمان جراحی پزشک نداریم و در زمان تامین دارو، بسیاری از داروها پیدا نمیشود و یا به مرور از شمول لیست داروهای بیمه شده خارج میشود.
دریابیگی ادامه داد: امید ما بعد از خدا و دولت به مجلس بود که امروزه چنین تصمیمی برای بازنشستگان میگیرد. در شرایطی که دولت و مجلس چنین کم لطفیای بکند، دیگر مخاطب نارضایتی بازنشستگان زمین و زمانه نیست بلکه خود مسئولان ذی ربط خواهد بود. شعارهای رئیس مجلس و رئیس دولت در ایام انتخابات در حمایت از محرومان این روزها نقض میشود و وقتی آنچه مجلس و برنامه تعیین کرده را نمیتوانند بدهند، یعنی در عمل به منویات رهبر معظم انقلاب در ابلاغیه سیاستهای کلی سازمان تامین اجتماعی پشت کردند.
دبیراجرایی خانه کارگر مازندران تصریح کرد: ابلاغیه سیاستهای کلی سازمان تامین اجتماعی که دستور رهبری است، مانند یک پشتوانه برای استدلالهای ما نمایندگان بازنشستگان عمل میکند. دولت و مجلس نیز پس از این اقدام به حذف ردیف مربوط به بدهی دولت، باید با یکدیگر بنشینند و پس از مذاکرات این مسئله را حل کنند. این استدلال که در موضوعی قبلا رایگیری شده اصلا از رئیس محترم مجلس قابلپذیر نیست. مگر رای قبلی نمایندگان مجلس در یک موضوع وحی منزل است که نتوان آن را با رای گیری دیگری اصلاح کرد؟این فعال کارگری اضافه کرد: مشکلات اقتصادی و روابط کار ما باید وزیر کار ما باید پیش از همه دلسوزانه در این مسئله ورود میکرد و در راستای اجرای دستورات مطرح شده رهبری در ابلاغیه سیاستهای کلی تامین اجتماعی، مجلس و هیات وزیران را برای حل این موضوع به صف میکرد. اما این ترک فعل و اهمال کاریها حاکی از فقدان اهمیت موضوع و عدم درک شرایط حساس کنونی معیشت لایههای فرودست جامعه است.