چرا شخصیت شما نقش مهمی در محافظت از مغز یا پیر کردن آن دارد؟
هیچ شکی نیست که سن مغز و آلزایمر ارتباطی تنگاتنگ دارند، اما نتایج یک مطالعه جالب نشان می‌دهد شخصیت شما نیز می‌تواند از مغز شما محافظت کند یا آن را به سوی سالمندی و پیری ببرد. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که برخی از ویژگی‌های شخصیتی ممکن است یک عامل کلیدی در بروز اختلالات شناختی خفیف در آینده افراد باشد.
بر اساس مطالعه‌ای که روز دوشنبه در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شد، وظیفه‌شناسی و برونگرا بودن بیشتر باعث می‌شود که اختلال شناختی خفیف برای مدت طولانی‌تری دور بماند، در حالی که داشتن سطوح بالاتر روان رنجورخویی احتمال زوال شناختی را افزایش می‌دهد.
تومیکو یوندا، نویسنده ارشد این مقاله، دانشجوی فوق دکتری روانشناسی در دانشگاه ویکتوریا در کانادا، در بیانیه‌ای گفت: «ویژگی‌های شخصیتی الگو‌های نسبتا پایداری از تفکر و رفتار را منعکس می‌کنند، که ممکن است به طور تجمعی بر مشارکت در رفتار‌های سالم و ناسالم و الگو‌های فکری در طول زندگی تاثیر بگذارد.».
او گفت: «انباشت تجربیات مادام‌العمر ممکن است به استعداد ابتلا به بیماری‌ها یا اختلالات خاص، مانند اختلال شناختی خفیف، یا به تفاوت‌های فردی در توانایی مقاومت در برابر تغییرات عصبی مرتبط با سن کمک کند.»
ویژگی‌های شخصیتی کلیدی
این مطالعه شخصیت نزدیک به ۲۰۰۰ نفر را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد که در پروژه حافظه راش (Rush Memory) و پیری شرکت داشتند. یک مطالعه طولی بر روی بزرگسالان مسن‌تر منطقه شیکاگو که در سال ۱۹۹۷ آغاز شد. – در مورد اینکه چگونه افراد در زندگی بعدی زوال شناختی را تحمل کردند.
روان رنجورخویی یا Neuroticism یک ویژگی شخصیتی است که بر نحوه برخورد فرد با استرس تأثیر می‌گذارد. افراد روان رنجور در حالت اضطراب، خشم و خودآگاهی به زندگی نزدیک می‌شوند و اغلب ناامیدی‌های جزئی را ناامیدکننده یا تهدیدکننده می‌بینند.
یوندا گفت که افراد با وجدان تمایل دارند سطح بالایی از نظم و انضباط شخصی داشته باشند و سازماندهی شده و هدفمند هستند، در حالی که برون گرا‌ها مشتاق زندگی و اغلب قاطع و برونگرا هستند.
در حالی که این ارتباط در عمل بالینی دیده می‌شود، اما به گفته دکتر ریچارد آیزاکسون، مدیر کلینیک پیشگیری از آلزایمر در مرکز سلامت مغز در کالج پزشکی اشمیت دانشگاه آتلانتیک فلوریدا، «سخت است که بفهمیم اول مرغ بوده یا تخم بوده!»
ایزاکسون که در این تحقیق نقشی نداشت، گفت: «ویژگی‌های خاص ممکن است به دلیل رفتار‌هایی که در طول عمر فرد را مستعد ابتلا به زوال شناختی یا بیماری آلزایمر می‌کند، خطر را افزایش دهد، یا ممکن است نقش بیولوژیکی مستقیم‌تری در ارتباط با آسیب‌شناسی اولیه بیماری داشته باشد.»
او در ایمیلی گفت: «عصبی بودن به طور خاص یکی از ویژگی‌هایی است که به ذهن خطور می‌کند، و متاآنالیز‌های گذشته نیز این را نشان داده اند. نشخوار فکری و نگرانی با حجم کوچکتر مغز مرتبط است. مشخص نیست که آیا مسیر استرس/التهاب عصبی باعث این امر می‌شود یا خیر. هیچ نشانگر زیستی واقعاً برای این موضوع وجود ندارد، بنابراین اثبات آن دشوار است.»
به گفته یوندا، افرادی که نمره بالایی در وظیفه شناسی یا نمره پایین در روان رنجورخویی داشتند، به طور قابل توجهی کمتر در معرض آسیب شناختی خفیف در طول مطالعه بودند.
ارتباط مغز و آلزایمر
این مطالعه می‌گوید یک فرد ۸۰ ساله با وظیفه‌شناسی بالا در مقایسه با افرادی که امتیاز پایینی در وظیفه‌شناسی کسب کرده‌اند، دو سال بیشتر بدون مشکلات شناختی زندگی کند.
بر طبق این تحقیق، فرد برون گرا و درگیر اجتماعی بیشتر به نظر می‌رسد یک سال دیگر زندگی بدون زوال عقل را ارائه دهد. با این حال، با افزایش سطح روان رنجورخویی، خطر انتقال به زوال شناختی نیز افزایش یافت.
هر هفت امتیاز اضافی در مقیاس «با ۱۲ درصد افزایش خطر مرتبط بود»، که ممکن است به معنای از دست دادن حداقل یک سال سلامت شناخت باشد. این مطالعه اولین مطالعه‌ای نیست که ارتباط بین شخصیت و عملکرد مغز را نشان می‌دهد.
تحقیقات قبلی نشان داده است افرادی که نسبت به تجربیات بازتر، با وجدان‌تر و کمتر روان رنجور هستند عملکرد شناختی بهتری در آزمون‌ها دارند و در طول زمان کاهش شناختی کمتری را تجربه می‌کنند.
