کاهش خطر نارسایی قلبی مثل آب خوردن

نارسایی قلبی یک بیماری مزمن و بالقوه کشنده است که زمانی رخ می‌دهد که عضله قلب دیگر آنطور که باید خون پمپاژ نمی‌کند.

عدم توانایی قلب در پمپاژ مناسب خون می‌تواند باعث برگشت خون و تجمع مایع در ریه‌ها شود که منجر به تنگی نفس و تورم در اندام تحتانی می‌شود.

اما خبر خوب این است که تحقیقات نشان می‌دهد راه‌های مختلفی برای کاهش خطر نارسایی قلبی وجود دارد که از جمله آن‌ها ورزش منظم و حفظ وزن مناسب است. اکنون، متخصصان راه ساده‌تری برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری به اشتراک گذاشته اند.

در این گزارش می‌خوانید که کاهش خطر نارسایی قلبی و همچنین یک بیماری جدی قلبی دیگر چقدر آسان است.

کارشناسان در حال حاضر سرگرم بررسی عوامل خطر قابل اصلاحی هستند که بر سلامت قلب تأثیر می‌گذارد. در مارس ۲۰۲۲، گروهی از محققان از «موسسه ملی قلب، ریه و خون» (NHLBI) مطالعه‌ای را در مجله European Heart منتشر کرد که نشان داد، هیدراته ماندن به اندازه کافی می‌تواند خطر نارسایی قلبی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

محققان داده‌های حاصل از مطالعه «خطر ابتلا به آترواسکلروز (تصلب شریان) در جوامع» را که بر روی گروهی از افراد ۴۵ تا ۶۶ ساله متمرکز بود، تجزیه و تحلیل کردند. آنها، رابطه میان سطح سدیم سرم - معیاری که اغلب برای شناسایی کم آبی استفاده می‌شود - و خطر ابتلا به نارسایی قلبی را بررسی کردند.

این مطالعه نشان داد: در صورتی که سدیم سرم میانسالی از ۱۴۳ میلی مول در لیتر (میلی مول در لیتر) بیشتر شود، خطر نارسایی قلبی ۳۹ درصد افزایش می‌یابد که این موضوع با یک درصد کمبود آب وزن بدن مرتبط است.

طبق اعلام کلینیک مایو، سطح سدیم سرم طبیعی معمولاً در محدوده ۱۳۵ و ۱۴۵ میلی مول در لیتر قرار می‌گیرد، به این معنی که حتی سطوح سدیم سرمی که از نظر فنی در محدوده طبیعی بالا هستند، به طور بالقوه می‌توانند مشکل ایجاد کنند.

محققان همچنین در این مطالعه ارتباطی میان کم آبی که با سطح سدیم سرم اندازه‌گیری می‌شود و ابتلا به یک بیماری عروق کرونر معروف به «هیپرتروفی بطن چپ» (LVH) مشاهده کردند. طبق اعلام کلینیک مایو، «هیپرتروفی بطن چپ» (LVH) زمانی اتفاق می‌افتد که دیواره محفظه پمپاژ اصلی قلب ضخیم می‌شود و در نتیجه فشار خون بالاتر و پمپاژ ضعیف در برخی بیماران ایجاد می‌شود.

سازمان بهداشت هشدار می‌دهد که هیپرتروفی بطن چپ، انسان را در معرض خطر ابتلا به نارسایی احتقانی قلب و ریتم نامنظم قلب قرار می‌دهد. بر اساس نتایج مطالعه NHLBI، کم آبی بدن در میانسالی می‌تواند پیامد‌های جدی برای سلامت قلب در آینده داشته باشد. به طور مشابه، سالمندانی که سطح سدیم سرم بالایی داشتند نیز در معرض خطر قابل توجهی قرار گرفتند.

محققان متوجه شدند که در بیماران ۷۰ تا ۹۰ ساله، داشتن سطح سدیم سرم بین ۱۴۲.۵-۱۴۳ میلی مول در لیتر با افزایش ۶۲ درصدی خطر ابتلا به هیپرتروفی بطن چپ (LVH) مرتبط است. بر اساس نتایج این مطالعه، داشتن سطح سدیم سرم بالاتر از ۱۴۳ میلی مول در لیتر با افزایش ۱۰۷ درصدی خطر همراه بود.

از آنجایی که یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که قلب شما از هیدراته ماندن سود می‌برد، ممکن است از خود بپرسید که برای کاهش این خطر به چه مقدار آب نیاز دارید.

کلینیک مایو با استناد به آمار «آکادمی ملی علوم، مهندسی و پزشکی آمریکا» اعلام می‌کند که مردان به حدود ۱۵.۵ فنجان (۳.۷ لیتر) مایعات در روز نیاز دارند، در حالی که زنان به حدود ۱۱.۵ فنجان (۲.۷ لیتر) در روز نیاز دارند.

«ناتالیا دمیتریوا»، دکترای ارشد و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: همانند کاهش مصرف نمک، نوشیدن آب کافی و هیدراته ماندن روش‌هایی برای حمایت از سلامت قلب هستند و ممکن است به کاهش خطرات طولانی‌مدت ابتلا به بیماری قلبی کمک کنند. افزایش تدریجی مصرف آب با کمک پزشک می‌تواند تأثیر زیادی بر سلامت قلب بگذارد.

اگر مطمئن نیستید که به طور معمول دچار کم آبی هستید یا خیر، پزشک می‌تواند با انجام یک آزمایش خون ساده که به عنوان پانل متابولیک پایه شناخته می‌شود، سطح سدیم سرم شما را بررسی کند.

در اکثر افراد سالم، سطوح بالای سدیم سرم باعث تشنگی می‌شود، اما افراد مسن ممکن است سیگنال‌های مشابهی را دریافت نکنند. محققان می‌گویند: افراد مسن تشنگی را به اندازه زمانی که جوان‌تر بودند احساس نمی‌کنند و اگر از دارو‌هایی استفاده کنند که ممکن است باعث از دست دادن مایعات شود این موضوع می‌تواند مشکل ایجاد کند.