دعاى روز بیست و چهارم ماه رمضان | اعمال روز بیست و چهارم ماه رمضان

دعاو اعمال روز بیست و چهارم ماه رمضان را در این مطلب میخوانید 

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ فیهِ ما یُرْضیکَ، وَاَعُوذُ بِکَ مِمّا یُؤْذیکَ، وَاَسْئَلُکَ التَّوْفیقَ فیهِ لاَِنْ اُطیعَکَ وَلا اَعْصِیَکَ، یا جَوادَ السّآئِلینَ

خدایا از تو خواهم در این ماه آنچه تو را خشنود سازد و پناه برم به تو از آنچه تو را بیازارد و از تو خواهم در آن توفیق براى این که پیرویت کنم و نافرمانیت نکنم اى بخشنده به خواستاران

دعای روز بیست و چهارم رمضان به نقل از سید بن باقی

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثامن و العشرون فیما نذکره مما یختص باللیلة الرابعة و العشرین من شهر رمضان‏، فصل فیما یختص بالیوم الرابع و العشرین‏، دعاء آخر فی الیوم الرابع و العشرین بروایة السید ابن الباقی رحمه الله‏:

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هشتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و چهارم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و چهارم به نقل از «سید ابن الباقی» -رحمه اللّه-:

 

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ‏ (لَهُ الْحَمْدُ فِی الْأُولی‏ وَ الْآخِرَةِ) وَ لَهُ الْحُکْمُ ‏ (وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ) یَا مَنْ هُوَ أَعْلَمُ ‏ (بِما فِی صُدُورِ الْعالَمِینَ‏)

خداوندا، از تو درخواست می‌کنم ای کسی که ستایش در دنیا و آخرت و فرمانروایی از آن تو است و همه‌یامور به‌سوی تو باز می‌گردد. ای خدایی که به آنچه در دل جهانیان است، آگاه‌تری،

 

یَا مَنْ‏ (یَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلی‏ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ‏)

ای خدایی که آفرینش را آغاز کرده و آن را بازمی‌گردانی و بر تو آسان‌تر است و نمونه‌ی برتر در آسمان‌ها و زمین از آن تو است و سربلند و فرزانه‌ای

 

یَا مَنْ‏ (أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلَقَهُ وَ بَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسانِ مِنْ طِینٍ) ‬ یَا مَنْ هُوَ الْحَقُ ‏ (وَ هُوَ یَهْدِی السَّبِیلَ‏)

و ای خدایی که آفرینش هر چیز را زیبا قرار داده‌ای و آفرینش انسان را از گل آفریدی، ای خدایی که حقّ هستی و به راه [راست] رهنمون می‌گردی،

 

یَا مَنْ رَدَّ (الَّذِینَ کَفَرُوا بِغَیْظِهِمْ لَمْ یَنالُوا خَیْراً وَ کَفَی اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتالَ وَ کانَ اللَّهُ قَوِیًّا عَزِیزاً)

ای خدایی که کافران را با خشم و کینه برگرداندی، درحالی‌که خیری را به دست نیاوردند و مؤمنان را از جنگیدن کفایت نمودی و نیرومند و سربلندی،

 

یَا مَنْ یَعْلَمُ مَا فِی الْأَرْضِ‏ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فِیها وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ

ای خدایی که از آنچه در زمین است و از آن بیرون می‌آید و از آسمان فرومی‌ریزد و در آن صعود می‌کند آگاهی و بسیار آمرزنده و مهربان هستی.

 

أَسْأَلُکَ بِمَا أَوْجَبْتَ عَلَی نَفْسِکَ لِمَنْ سَأَلَکَ وَ بِأَسْمَائِکَ کُلِّهَا وَ بِمَا نَاجَیْتُکَ بِهِ فِی یَوْمِی هَذَا أَنْ تُثَبِّتَنِی حَتَّی لَا أَزُولَ [أَزِلَ ‏]

به آنچه برای درخواست‌کنندگانت، بر خود واجب نموده‌ای و به همه‌ی نام‌های تو و به آنچه در این روز بدان با تو مناجات نمودم، خواهانم که مرا استوار بداری تا کنار نکشم [نلغزم] و هدایتم کنی تا گمراه نگردم

 

وَ أَنْ تَهْدِیَنِی‏ حَتَّی لَا أَضِلَّ وَ أَنْ تَمْنَعَنِی أَنْ أَجْهَلَ أَوْ یُجْهَلَ عَلَیَّ وَ أَنْ أُشَایِعَ فِی سَفْکِ دَمٍ وَ لَا تُقَوِّینِی عَلَی ظُلْمِ أَحَدٍ

و مرا از نادانی و از نادانی دیگران بر من و از این‌که در ریختن خونی مشارکت کنم، بازداری و بر ستم کردن بر هیچ‌کس نیرومند نگردانی و از گروه ستمگران قرار ندهی

 

وَ لَا تَجْعَلْنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ وَ لَا تَجْعَلْنِی أُوَالِی لَکَ عَدُوّاً أَوْ أُعَادِی لَکَ وَلِیّاً أَوْ أَرْضَی لَکَ بِسَخَطٍ أَوْ أَسْخَطُکَ بِرِضًی

و این‌گونه قرار ندهی که دشمنت را دوست بدارم یا با دوست تو دشمنی ورزم یا با خشم، تو را خشنود گردانم یا با خشنودی، تو را خشمگین کنم

 

أَوْ أُقْصِی لَکَ طَالِباً أَوْ أُجِیبُ دَاعِیاً إِلَی ضَلَالَةٍ أَوْ أُکَذِّبُ دَاعِیاً إِلَی حَقٍّ أَوْ أَجْحَدُ بِآیَاتِکَ أَوْ یَحُلُّ بِی سَخَطُکَ أَوْ أَتَّبِعُ هَوَایَ بِغَیْرِ هُدًی مِنْکَ

یا جوینده‌ی تو را برانم یا فراخواننده‌ی به گمراهی را اجابت کنم یا فراخواننده‌ی به حقّ را تکذیب کنم یا آیات و معجزه‌های تو را انکار کنم یا مشمول خشم تو گردم یا بدون رهنمودی از تو، از هوس خود پیروی کنم

 

أَوْ أَقُولُ‏ (لِلَّذِینَ کَفَرُوا هؤُلاءِ أَهْدی‏ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا سَبِیلًا) وَ أَسْأَلُکَ یَا رَبِّ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَخْیَارِ وَ تُحَرِّمَ جَسَدِی عَلَی النَّارِ

یا بگویم کافران از مؤمنان راه‌یافته‌تر هستند. ای پروردگار من، از تو درخواست می‌کنم که بر حضرت محمّد و خاندان خوب او درود فرستی و تن مرا بر آتش جهنّم حرام کنی

 

وَ تَجْعَلَنِی یَا رَبِّ مِنَ الْأَبْرَارِ (إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحِیمٌ) ‏ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏

و-ای پروردگار من-مرا از نیکان قرار دهی، به راستی که تو مهرورز و مهربان هستی، به رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان، به راستی که تو بر هر چیز توانایی. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.

دعای سبحان الذی یعلم ما تحمل کل انثی و ما تغیض الارحام

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثامن و العشرون فیما نذکره مما یختص باللیلة الرابعة و العشرین من شهر رمضان‏، فصل فیما یختص بالیوم الرابع و العشرین‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و هشتم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و چهارم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و چهارم:

 

مِنْ دُعَاءِ الْیَوْمِ الرَّابِعِ وَ الْعِشْرِینَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏

از دعای روز بیست و چهارم ماه رمضان

 

سُبْحَانَ الَّذِی‏ (یَعْلَمُ ما تَحْمِلُ کُلُّ أُنْثی‏ وَ ما تَغِیضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ

منزّه باد خدایی که تمام آنچه را که ماده‌ها به آن باردار می‌شوند و یا رحم آن‌ها می‌کاهد و یا می‌افزاید، می‌داند و هر چیز در نزد او اندازه‌ی خاصی دارد و دانای غیب و آشکار

 

الْکَبِیرُ الْمُتَعالِ سَواءٌ مِنْکُمْ مَنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَ مَنْ جَهَرَ بِهِ وَ مَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّیْلِ وَ سارِبٌ بِالنَّهارِ)

 

و بزرگ و متعالی است، خواه سخن را نهان دارید و یا آشکار کنید و خواه در شب خود را نهان کنید و یا در روز آشکار گردید، خدایی که زندگان را می‌میراند

 

یُمِیتُ الْأَحْیَاءَ وَ یُحْیِ الْمَوْتی‏ [الْأَمْوَاتَ ‏] وَ یَعْلَمُ‏ (ما تَنْقُصُ الْأَرْضُ مِنْهُمْ) وَ یُقِرُّ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ إِلی‏ أَجَلٍ مُسَمًّی‏

و مردگان را زنده می‌کند و از آنچه زمین از تعداد آنان می‌کاهد آگاه است و هرچه را بخواهد تا سرآمد مشخص در رحم مادران مستقر می‌گرداند.

 

سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ

پاکا خدای پدیدآورنده‌ی انسان‌ها، پاکا خدای صورت نگار، پاکا خدای آفریننده‌ی تمام جفت‌ها، پاکا خدای آفریننده‌ی تاریکی‌ها و نور،

 

سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لَا یُرَی

پاکا خدای شکافنده‌ی دانه و هسته، پاکا خدای آفریننده‌ی همه‌ی اشیا، پاکا خدای آفریننده‌ی موجوداتی که دیده می‌شوند و یا نمی‌شوند،

 

سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ‏ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ)

منزّه باد خدا به اندازه‌ی نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان.

‏ ثَلَاثا

سه بار

اعمال مشترک دهه آخر ماه رمضان

غسل

در هر شب از شب‌های دهه آخر غسل مستحب است.

«علیّ بن عبد الواحد نهدی» در کتاب خود آورده است که امام صادق-علیه السّلام-فرمود:

کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص یَغْتَسِلُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فِی الْعَشْرِ الْأَوَاخِرِ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ

«رسول خدا-صلّی اللّه علیه و آله و سلّم-در دهه‌ی آخر ماه رمضان در هر شب غسل می‌کردند.»

اعتکاف در دهه آخر رمضان (مصباح المتهجد)

اعتکاف در دهه‌ی آخر ماه پرفضیلت و باشرافت رمضان بر زمان‌های دیگر مقدم است. در روایات متعدّد که «شیخ محمّد بن یعقوب کلینی» و «ابو جعفر محمّد بن بابویه» و جدّم «ابو جعفر طوسی» نقل کرده اند، آمده است:

فضیلت دهه آخر ماه رمضان

از شب بیست و یکم، دهه آخر ماه رمضان شروع می‌شود که از ارزش فراوانی برخوردار است و برای هریک از شب‌های این دهه اعمال و مناسک عبادی زیادی بیان شده است.دعای بعد از فرایض و نوافل

کفعمی در حاشیه بلد الامین نقل کرده که حضرت صادق علیه السلام در هر شب از دهه آخر بعد از فرایض و نوافل می‌خواند

اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِیرَنَا فِیهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولاً

بار خدایا ادا کن از بهر ما حق آنچه گذشته از ماه ‏رمضان و بیامرز تقصیر ما را در آن و بگیر آن را از ما پذیرفته و مقبول

 

وَ لاَ تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَی أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِینَ وَ لاَ تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِینَ‏

و مؤاخذه مکن ما را به اسراف ما بر نفس هامان و ما را از رحمت شدگان مقرر فرما و ما را از محرومان مگردان.

 

و فرمود هر که بگوید این را بیامرزد حق تعالی تقصیری که از او سر زده در ایام گذشته از ماه رمضان و نگه دارد او را از معاصی در بقیه ماهقَدَّسَ اللَّهُ أَرْوَاحَهُمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص کَانَ یَعْتَکِفُ هَذَا الْعَشْرَ الْآخَرَ [الْأَخِیرِ] مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ‏

خداوند ارواحشان را پاکیزه گرداند! - «رسول خدا-صلّی اللّه علیه و آله و سلّم-در دهه‌ی آخر ماه رمضان اعتکاف می‌نمود.»

فصل فی الاعتکاف فی العشر الأواخر من شهر رمضان و غیر ذلک

فصل اعتکاف در دهه آخر ماه رمضان و غیر آن

الاعتکاف فی العشر الأواخر من شهر رمضان مستحب مندوب إلیه فیه فضل کثیر و هو اللبث فی مکان مخصوص للعباده و أفضل الأوقات للاعتکاف فی العشر الأواخر من شهر رمضان و قد بینا لیالی الغسل و هی أربع لیال لیله سبع عشره و تسع عشره و إحدی و عشرین و ثلاث و عشرین و إن اغتسل لیالی الإفراد کل‌ها و خاصه لیله النصف کان له فیه فضل کثیر

 

اعتکاف در دهه آخر ماه رمضان مستحب است و به سندهای معتبر دارای فضیلت بسیاری است و مکان مخصوصی برای عبادت در نظر گرفته می‌شود و افضل اوقات برای اعتکاف، دهه آخر ماه رمضان است. بدان که در هر شب از شب‌های این دهه (دهه آخر رمضان) غسل مستحب است از جمله چهار شب، شب‌های هفدهم، نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم و به خصوص در وسط شب فضیلت آن بیشتر است.استعاذه (مفاتیح الجنان)

شیخ کلینی در کافی از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود در دهه آخر ماه رمضان در هر شب‏‬ می‌گویی:

أَعُوذُ بِجَلاَلِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ‏

پناه می برم به جلال وجه کریمت که بگذرد از من ماه رمضان

 

أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَهٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ‏

یا برآید سپیده دم از این شب بر من و من در پیشگاه تو بر خود گناه یا پیگردی داشته باشم که مرا بر آن عذاب فرمایی.

دعای دهه آخر ماه رمضان

کفعمی در حاشیه «بلدالاَمین» نقل کرده: که امام صادق (علیه‌السلام) در هر شب از دهه آخر این ماه پس از نمازهای واجب و مستحب می‌خواند:

 

اللّٰهُمَّ أَدِّعَنَّا حَقَّ مَا مَضیٰ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ، وَاغْفِرْ لَنا تَقْصِیرَنا فِیهِ وَتَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولاً، وَلَا تُؤاخِذْنا بِإِسْرافِنا عَلَیٰ أَنْفُسِنا، وَاجْعَلْنا مِنَ الْمَرْحُومِینَ وَلَا تَجْعَلْنا مِنَ الْمَحْرُومِینَ.

خدایا از ما حق آنچه را که از ماه رمضان گذشته ادا کن و کوتاهی ما را از عبادت در این ماه بیامرز و ماه رمضان را از ما پذیرفته تحویل گیر و ما را از زیاده‌روی‌های بر ضد خویشتن مؤاخذه مکن و از رحمت‌شدگان قرار ده، نه از محرومان.

 

و فرمود: هرکه این دعا را بخواند، خدا تقصیری که در گذشته از ماه رمضان، از او سر زده بیامرزد و او را در باقیمانده ماه از گناهان بازدارد.

دعای هر شب دهه آخر رمضان (بلدالامین)

لنتبع ذلک بِمَا ذَکَرَهُ اَلسَّیِّدُ اِبْنُ بَاقِی رَحِمَهُ اَللَّهُ فِی إِخْتِیَارِهِ مِنْ أَدْعِیَةِ اَلْعَشْرِ اَلْأَخِیرِ أَیْضاً

به دنبال آن، دعایی که سید بن باقی رحمه الله در اختیارش از دعاهای دهه آخر ماه رمضان نقل کرده و می‌خوانیم:

 

وَ یَقُولُ هَذَا اَلدُّعَاءَ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ مِنَ اَلْعَشْرِ اَلْأَخِیرِ اَلْعَاشِرَةَ

و در هر شب از دهه آخر ماه رمضان این دعا را می‌خوانی:

 

اَللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ مُنْزِلَ اَلْقُرْآنِ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ قَدْ تَصَرَّمَ أَیْ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِوَجْهِکَ اَلْکَرِیمِ

أَنْ یَطْلُعَ اَلْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ أَوْ یَخْرُجَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَکَ عِنْدِی تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِیدُ

أَنْ تُعَذِّبَنِی بِهِ یَوْمَ أَلْقَاکَ إِلاَّ غَفَرْتَهُ لِی بِرَحْمَتِکَ وَ جُودِکَ یَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِینَ

اَللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ أَکْثِرْ وَ أَنْتَ قَائِمٌ وَ قَاعِدٌ

وَ رَاکِعٌ وَ سَاجِدٌ مِنْ قَوْلِکَ یَا مُدَبِّرَ اَلْأُمُورِ یَا بَاعِثَ مَنْ فِی اَلْقُبُورِ یَا مُجْرِیَ اَلْبُحُورِ

یَا مُلَیِّنَ اَلْحَدِیدِ لِدَاوُدَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اِفْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا اَلسَّاعَةَ اَلسَّاعَةَ