درمان با فیلم‌تراپی
در زمان یونان باستان افرادی بدون پیشینه علمی خاصی، برای گفتن حرف‌ها و دغدغه‌های موجود در خصوص مسائل سیاسی و اجتماعی نقش بازی می‌کردند. به مرور، این فعالیت پوششی هنری و جایگاهی نمایشی می‌یابد.
یکی از روش‌های درمانی فیلم تراپی است. تاریخچه فیلم‌درمانی علی رغم انتظار ما، به یونان باستان برمی گردد. در زمانی که حتی فیلم و دوربین نبوده است.
انسان‌ها با صفات منحصر به فردی متولد می‌شوند. هر چند نمی‌توان سهم ژنتیک را در بروز رفتار‌ها نادیده گرفت، اما شیوه‌های درمانی می‌توانند به اصلاح رفتار نادرست افراد کمک کنند.
در زمان یونان باستان افرادی بدون پیشینه علمی خاصی، برای گفتن حرف‌ها و دغدغه‌های موجود در خصوص مسائل سیاسی و اجتماعی نقش بازی می‌کردند. به مرور، این فعالیت پوششی هنری و جایگاهی نمایشی می‌یابد.
در دهه‌های اخیر از فیلم تراپی بسیار بهره برده می‌شود.
نیره سادات عبداللهی مقدم، روانشناس در خصوص فیلم تراپی یا فیلم درمانی گفت: از زمانی که فیلم به وجود آمده، درمان توسط فیلم هم به طور غیر هدفمند و در بستر فیلم انجام می‌شده است. این روش درمانی در کشور‌های غربی و اروپایی بسیار زیاد استفاده می‌شود.
چرا و چطور یک فیلم می‌تواند به ما کمک کند و مفید باشد؟
فیلم‌ها و سریال‌ها بر افکار عموم مردم عمیقا تاثیر می‌گذارند. پوشش و گویش یک فیلم حتی قبل از رسیدن به نقطه اوج خود بر بیننده تاثیر می‌گذارد.
مردم با تبعیت از نحوه ارتباط گیری در جامعه به صورت پوششی و گویشی این مطلب را به وضوح نشان می‌دهند. به عنوان مثل از تکه کلمات یک فیلم در گفت و گوی روزمره خود بهره می‌برند. این غیر تخصصی‌ترین تاثیر اخلاقی یا ضد اخلاقی فیلم بر عموم اقشار جامعه است.
دومین اثر فیلم بر بیننده، همزاد پنداری با نقش قهرمان یا نقش‌های مکمل است که در فیلم‌ها با استفاده از ایفای این نقش توسط یک بازیگر محبوب این تاثیرگذاری عمیق‌تر می‌شود.
فیلم‌ها کلا نمایش یک رشته الگوی احساسی، اندیشه‌ای و رفتاری هستند که برای افراد عام، متخصص و بیماران به نمایش گذاشته می‌شوند.
فیلم می‌تواند باعث بالا رفتن توانمندی یا روحیه قدرت در افراد باشد و یا بالعکس عمل کند. در واقع بیننده خود را به جای بازیگر نقش می‌گذارد و با فراز و فرود‌های فیلم همراه می‌شود.
سومین اثر فیلم، دستیابی به بینش و نگرش است
همه افراد نمی‌توانند نامی برای هیجانات و مشکلات خود بگذارند. فقط می‌دانند دردی دارند یا در یک موقعیت خاص دچار احساس یا هیجان خاصی می‌شوند. دیدن فیلم باعث می‌شود نامی برای این هیجان خود پیدا کنند و در واقع درک شوند. در مواقع بسیاری دیده شده است که به دنبال درمان رفته و با دیدن فیلم انگیزه‌ای برای حل مشکل خود یافته و آن را حل کرده اند.
چهارمین تاثیر فیلم بر بیننده، رهایی و آزادسازی فکری است. در واقع با دیدن فیلم از تقیدات و الگو‌های قانونی روزمره خارج می‌شویم و رویاپردازی آغاز می‌شود. فیلم‌ها با آزاد سازی رویا، مفاهیم روانشناختی را ارائه می‌دهند.
مثلا وقتی قهرمان فیلم با گذر از سختی‌ها به موفقیت می‌رسد، به بیننده نوید می‌دهد تو هم با عبور از سختی‌ها می‌توانی موفق شوی.
در پنجمین اثر گذاری فیلم برچسب‌هایی که به افراد زده شده اند، برداشته می‌شوند و مثلا بیننده مشاهده می‌کند یک معلول می‌تواند قهرمان شود. فردی که لکنت زبان دارد با تمرین و گفتار درمانی مجری می‌شود و غیره.
فیلم‌ها کمک می‌کنند ترس و واهمه‌ای از بیماری یا نقص خود نداشته باشید و با مقابله صحیح بر آن فائق آیید.
ششمین تاثیر فیلم بر متخصصین و دانشجویان است که از فیلم‌ها برای درمان مراجعان خود آموزش می‌گیرند.
در آخر تاکید می‌شود می‌توان از فیلم انرژی گرفت و دانست که هر موقعیت برای ما یا عزیزانمان می‌تواند موقت باشد و آسانی در آن نهفته باشد که نباید با خستگی، دچار فرسودگی زمانی شد؛ بلکه هر مقطع زمانی می‌تواند مانند یک فیلم برشی از زندگی باشد که می‌گذرد.
فیلم‌ها را فقط به نگاه یک تفریح ساده تماشا نکنیم. ممکن است مفاهیم عمیقی در هر سکانس آن طراحی شده باشد که درمانی بر یک درد یا قوت یک توانمندی در ما باشد؛ فقط کافی است دقیق و هوشیار باشیم.
