تشخیص “کور رنگی” با انجام یک تست ساده

کوررنگی، یک اختلال مرتبط با چشم است که افراد مبتلا به آن، یک یا چند رنگ را تشخیص نمی‌دهند یا آن رنگ‌ها را به صورت طیفی از خاکستری یا سیاه می‌بینند.

این بیماری، اغلب ژنتیکی است، ولی بعضاً می‌تواند بر اثر بیماری‌های مرتبط با شبکیه یا عصب چشم نیز به وجود بیاید. همچنین بیماری‌ها و عاداتی مانند دیابت، آلزایمر و اعتیاد به الکل می‌توانند در دراز مدت منجر به کور رنگی شوند.

همچنین مصرف برخی دارو‌ها و نیز در معرض مواد شیمیایی خاصی قرار گرفتن نیز می‌تواند عوارض چشمی از جمله کور رنگی را سبب شود.

شایع ترین نوع کور رنگی

کوررنگی انواع مختلفی دارد که شایع‌ترین آن‌ها عدم توانایی در تشخیص رنگ سبز و قرمز از یکدیگر است. بسیاری از افراد دچار کور رنگی در تشخیص اسن که جسمی قرمز، سبز، آبی است یا زرد است، دچار مشکل اند و این عدم تشخیص، یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین راه‌های تشخیص کور رنگی است.

به ندرت نیز برخی افراد، کلاً هیچ رنگی را نمی‌بینند و دنیای آن‌ها خاکستری است، شبیه تصاویر تلویزیون سیاه و سفید.

مردان بیش از زنان دچار کور رنگی می‌شوند و ۸ درصد مردان دنیا به درجاتی از کور رنگی مبتلا هستند، در حالی که این رقم در زنان، کمتر از نیم درصد است. البته اغلب کور رنگی، اختلال خاصی در زندگی افراد ایجاد نمی‌کند.

تشخیص به موقع این بیماری در کودکان می‌تواند به آن‌ها در فرایند آموزش کمک کند چرا که بسیاری از مواد آموزشی کودکان، مبتنی بر رنگ هستند؛ لذا توصیه می‌شود اگر در خانواده‌ای کور رنگی وجود دارد، حتماً کودکان آن خانواده، تست کور رنگی بدهند.

کور رنگی درمان ندارد، ولی دانشمندان در حال تحقیق درباره درمان آن هستند و از جمله یک دانشمند ایرانی با ابداع عینکی توانسته است به بیماران درگیر کور رنگی کمک کند.

توجه: این فقط یک تست اولیه است و بهترین راه برای تشخیص کور رنگی، مراجعه به متخصص چشم است.