سادیسم»؛ بیماری که کودک آزاران را جَری می‌کند
خوراندن فلفل یا پیاز با حالت تمسخر و لذت بردن از آزار کودکان و از سوی دیگر ثبت این لحظات عذاب آور و نشان دادن آن به دیگران در فضای مجازی، رفتاری است که موارد مشابه آن را بارها در فضای مجازی دیده‌ایم.
چندی پیش پلیس فتا از شناسایی و دستگیری کودک‌آزار فضای مجازی خبر داد که پیش از این نیز دو بدلیل تهیه و انتشار تصاویر تمسخر و کودک آزاری در فضای مجازی دستگیر شده بود. شنیدن خبر دستگیری یک کودک آزار سابقه‌دار در وهله نخست این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که چطور فرد خاطی علیرغم دستگیری و اظهار پشیمانی و ارائه تعهد، مجددا رفتار خود را با میل باطنی تکرار کرده و آیا اساسا مجازات‌های فعلی برای ممانعت از تکرار کودک آزاری جوابگو است؟.
خوراندن فلفل یا پیاز با حالت تمسخر و لذت بردن از آزار کودکان و از سوی دیگر ثبت این لحظات عذاب آور و نشان دادن آن به دیگران در ف خوراندن ضای مجازی، رفتاری است که موارد مشابه آن را بارها در فضای مجازی دیده‌ایم. مواردی که پس از رسانه‌ای شدن آن و ورود پلیس فتا به قضیه منجر به دستگیری کودک آزار شده است. با این حال به گفته کارشناسان دستگیری فرد کودک آزار گرچه لازم است اما نمی‌تواند علاج واقعه باشد و این افراد باید تحت درمان قرار گیرند تا از تکرار موارد مشابه جلوگیری شود.
دکتر علیرضا شریفی یزدی، روانشناس با بیان اینکه لذت بردن از آزار یک کودک و در عین حال ثبت این لحظات آزار دهنده و انتشار ویدئو آن در فضای مجازی نشان از وجود اختلالات روانشناختی در بین این افراد دارد، به ایسنا گفت: اولین اختلالی که می‌تواند منجر به چنین کودک آزاری‌هایی شود اختلال «سادیسم» یا دیگر آزاری است که به دو دسته سادیسم جنسی و غیر جنسی تقسیم می‌شود. در این صورت آزار فیزیکی یا روانی به افراد و احساس رضایت، لذت و شادمانی از این آزار سادیسم غیر جنسی است، به طوری که فرد با آزار دیگران احساس آرامش و شادمانی می‌کند.
وی با بیان اینکه "خشم نهفته" درون افراد نیز می‌تواند از جمله عوامل "دیگر آزاری" باشد، تصریح کرد: این احتمال وجود دارد که افراد کودک آزار در دوران کودکی خود، مورد آزار قرار گرفته و اکنون در بزرگسالی همان آزارهایی را که دیگران در دوران کودکی بر روی آنها اجرا کرده‌اند را بر روی کودکان دیگر عملی می‌کنند و خشم نهفته خود را اینگونه بروز داده و از آن احساس رضایت می‌کنند.
شریفی یزدی با بیان اینکه اساسا فرد کودک آزار از مشکلات روانشناختی رنج می‌برد و بیشتر افراد دچار اختلال شخصیت "اسکیزوئید" و یا اختلال شخصیت "مرزی" و یا "دو قطبی" کودکان را مورد آزار عاطفی یا فیزیکی قرار می‌دهند، تصریح کرد: برای جلوگیری از تکرار کودک آزاری مسلما باید غربالگری انجام شود و افرادی که احتمال کودک آزاری آنها وجود دارد تحت کنترل و نظر باشند. این افراد حتما باید تحت درمان قرار گیرند چراکه انتظار تکرار این رفتار آزاردهنده با عدم درمان بیماری وجود دارد. برخی از موارد کودک آزاری به ویژه مواردی که به اصلاح رفتار و تغییر نگرش فرد آزارگر باز می‌گردد، قابلیت درمان دارند و می‌توان برای آن راهکار ارائه داد.
این روانشناس در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به لزوم در نظر گرفتن مجازات‌هایی بازدارنده برای کودک آزاران، ادامه داد: دست گیری کودک آزار به طور حتم باید اتفاق افتد اما به هیچ عنوان این دستگیری باز دارنده نیست و باید سیستم قضایی پس از دست گیری فرد را تحت درمان قرار دهد و اگر فرد قابلیت درمان نداشت تحت رصد و کنترل دائم قرار گیرد تا از تکرار کودک آزاری جلوگیری شود. از این رو پیشنهاد می‌شود کودک آزاران پس از دستگیری تحت نظر یک تیم تخصصی قرار گیرند.
وی با بیان اینکه نباید "کودک آزاری" را به صرف آزارهای خیابانی برای کودکان کار تقلیل داد و لازم است به ابعاد مختلف کودک آزاری نظیر جسمی، عاطفی و یا بی‌توجهی به نیازهای کودک، نیز توجه کرد، ادامه داد: از سوی دیگر اگر کودکی مورد آزار قرار گرفت نیز باید از روانشناسان کودک برای روان درمانی او کمک گرفت. در این موارد اعتماد به نفس و عزت نفس کودک ازبین رفته و برای شکل گیری مجدد آن در کودکان نیاز به روان درمان
داریم.
