سپاسگزاری و قدر دانی درزندگی چگونه است؟

برای تقویت حسِ «قدردانی» باید تغییر کوچکی در ذهنیت ایجاد کنید. اگر به چیز‌های مثبت توجه کنید، مثبت بودن را احساس می‌کنید. اگر به شادی‌ها توجه کنید شادی را احساس می‌کنید. اگر خوبی‌های زندگی را ببینید امید و هدف‌هایتان بیشتر ‌می‌شود.

 قدردانی مغز را احیاء می‌کند. قشر پیش‌مغزی با احساساتی نظیر پاداش، اخلاقیات، پیوند بین‌فردی و تعاملات اجتماعیِ مثبت و توانایی درک افکار و احساسات دیگران فعال می‌شود و مواد شیمیایی مانند دوپامین، سروتونین و اکسی‌توسین را آزاد می‌کند که به شما اجازه‌ی تجربه‌ی شادی می‌دهند.

شاید شما روزتان را با احساسات و ادراکات منفی آغاز کرده باشید، اما انتخابِ «قدردان بودن» به شیوه‌های مختلف در خدمت شماست. قدردانی به شما اراده و انگیزه می‌دهد و در شما احساس کامل بودن ایجاد می‌کند. این حس کاری می‌کند که حتی در بدترین روزها، زندگیتان را دوست بدارید.

برای اینکه از زندگیتان نهایت استفاده را ببرید به تمام چیزی که نیاز دارید قدردانی است. در ادامه‌ی این مطلب می‌آموزید که چگونه قدر زندگی را بیشتر بدانید و سپاسگزار باشید:

بخشش

وقتی به دیگران بخشش می‌کنید، در لحظه آگاه نیستید زندگی شما چه تاثیری بر زندگی آن‌ها می‌گذارد و همین بی‌خبری بخشش را معنادارتر می‌کند.

بخشش به سادگیِ کمک کردن به یک غریبه، یک عزیز یا هر کسی است که به شما نیاز دارد. مهم نیست برای کمک کردن به دیگران تا چه اندازه توان مالی دارید، چون چیزی که ارزش دارد توجه شما و اهمیتی است که به نیاز دیگران می‌دهید.

ازخودگذشتگی در تبدیل شدن به بهترین نسخه از خودتان یک خصلت بسیار حیاتی است. می‌پرسید چرا؟ شما بخشی از وجودی بزرگتر از خودتان هستید. زندگی شما توام با معنا و هدف است. شما در نیکی به دیگران خودتان را از یاد می‌برید و با این که در حال شناخت بهتر خودتان هستید، کمتر به خودتان فکر می‌کنید.

وقتی خالصانه بخشش می‌کنید، اخلاق و همدلی بهترین ابزارهاییست که در اختیار دارید. با داشتن این خصلت مسیر رشد و تکامل شما هموار می‌شود و درمی‌یابید چه چیز‌هایی در زندگی بیشترین اهمیت را دارند.

فراموش کردن واقعیات و گم‌گشتگی در وجه فانی و غیرواقعی زندگی آسان است. اما وقتی بخشش می‌کنید، چراییِ کار‌های خیری که انجام می‌دهید را به یاد می‌آورید. دیگر احساس تنهایی نمی‌کنید وعشق به زندگی در وجودتان می‌درخشد.

شاید بپرسید چه چیزی را باید بخشید؟

اگر هیچ چیزی برای بخشش ندارید «وقت» یکی از باارزش‌ترین دارایی‌های شماست. اگر اینطور فکر کنید، آنوقت هر کسی چیز باارزشی برای بخشش به دیگران دارد. شما باید برای تمام کار‌هایی که می‌توانید در این دنیا با داشته‌هایتان انجام دهید قدردان باشید.

البته بخشش کلید حلِ مشکلاتِ هیچ‌کس نیست. با مهربانی در این دنیا کار‌های زیادی می‌توان کرد که ما حتی از آن‌ها بی‌خبریم. بخشش برای دریافت پاداش نیست. شما بخشش می‌کنید، چون احساس می‌کنید کار نیک و درستی است. با این نگرش می‌توانید احساس خوبی نسبت به زندگیتان پیدا کنید.

ذهن‌آگاهی

با احساسات و افکارتان هماهنگ باشید. به حس ششم دقت کنید. خودتان را دوست بدارید و سپس به پیرامون خودتان بنگرید و ببینید داشته‌هایتان چیست.

روی حواس تمرکز کنید و خودتان را غرق کار‌هایی کنید که خوشحالتان می‌کند. اگر عادت کنید در لحظه زندگی کنید می‌توانید قدردان زندگی و شادی‌های کوچک آن باشید.

وجودتان را با وسعت و بزرگی دریا‌ها و آسمان مقایسه کنید تا از یاد نبرید جزء کوچکی از جهان هستید. در این جهان پدیده‌های حیرت‌انگیز زیادی وجود دارد. مسائل زودگذر و غیرواقعی را فراموش کنید و معجزه‌ی زنده بودن را دریابید.

ذهن‌آگاهی ترفندیست که بیشتر روان‌شناسان و استادان از آن برای کمک به دیگران برای غلبه بر ترس‌هایشان بهره می‌برند. ذهن‌آگاهی یعنی پذیرش، کنار آمدن با جریان زندگی و پایبندی به آن. به جای تمرکز روی ترس‌ها و نگرانی‌ها، باید قدر لحظات را بدانید و روی زمان کنونی تمرکز کنید.

اگر ذهن‌آگاه باشید، می‌توانید کنترل زندگیتان را با رها کردن به دست بگیرید. این رویکرد استرس را کاهش و توان ذهنی را افزایش می‌دهد. زندگی شما با آگاهی از چیز‌هایی که دیگر در خدمت‌تان نیستند بهبود می‌یابد. در این صورت است که یاد می‌گیرید بدون اتکاء به دیگران قدردان زندگی باشید.

عشق به خود

وقتی خودتان را دوست بدارید بیشتر قدر زندگی را می‌دانید و با چالش‌های آن راحت‌تر مواجه می‌شوید، فقط باید تلاش کنید همان‌طور که دیگران را دوست دارید خودتان را هم دوست بدارید.

عشق به خود برای گذر از سختی‌ها ضروریست. وقتی این عشق را احساس کنید می‌فهمید در آینده قرار است با چه نسخه‌ای از خودتان روبرو شوید.

به نقل از دیپاک چوپرا عشقِ بی قید و شرط به خود یعنی پذیرفتنِ تمامی عیب‌ها، مخالفت‌ها و چالش‌های درونی و زخم‌های کهنه‌ای که دارید، نه یک لبخند مصنوعی که به لب دارید یا تظاهری که به خوددوستی می‌کنید. نه، باید با خودتان واقع‌بین باشید. پذیرفتنِ آسیب‌پذیری به قدرت و صداقت نیاز دارد. اگر خالصانه با مسائل روبرو شوید و قدر راهی را که تاکنون پیموده‌اید بدانید، خودتان را بیشتر دوست می‌دارید. این دوست داشتن به معنای کامل بودن شما یا اینکه ارزشش را دارید نیست. وقتی با خودتان در صلح و دوستی باشید، بیش از تصورات‌تان به موفقیت می‌رسید.

حالا فکر کنید چه چیزی را در مورد خودتان دوست دارید؟ درباره‌ی عیب‌هایتان هم بیندیشید، آیا می‌توانید خودتان را بخاطر داشتن برخی از آن‌ها ببخشید؟ باید با خودتان صبور باشید و بدانید با همه‌ی این‌ها چه چیزی برای پیشکش دارید. این زندگی شانس منحصر به فرد شماست پس در این راه خودتان را دوست بدارید و سعی کنید از این فرصت نهایت لذت را ببرید.

تمرکز کامل روی نکات مثبت

وقتی دیدگاهتان مثبت باشد وجودتان ثمربخش می‌شود. وقتی به خوبی‌های زندگی نگاه کنید از آن‌ها لذت بیشتری می‌برید. وقتی روی نکات مثبت متمرکز بمانید، می‌توانید به هر چیزی دست یابید.

داشتنِ دیدگاهِ مثبت سبب می‌شود قدرِ زندگی را بیشتر بدانید، چون به انتخاب خودتان هر ثانیه‌ی باارزش از بیداریتان را روی جنبه‌های منفی تمرکز نمی‌کنید. از خودتان بپرسید:

من یا آشنایانم اخیراً چه کار خیری انجام داده‌ایم؟
من چه تجربه‌ای از گذشته دارم که یادِ آن حالم را خوب می‌کند؟
اخیراً چه چیزی سبب خوشحالی من شده است؟
من تاکنون از چه فعالیت‌هایی لذت برده‌ام؟
درباره‌ی خودم و زندگی‌ام چه فکر مثبتی می‌توانم داشته باشم؟
من تاکنون چه انتخاب‌های سالمی داشته‌ام؟
چه کار‌های خوبی هست که بیشتر می‌توانم آن‌ها را انجام دهم؟
حتی در روز‌هایی که نزدیک است تسلیم شوم چه چیزی هست که می‌توانم قدردان آن باشم؟
قدردانی چه فایده‌ای برای من دارد؟

تهیه‌ی فهرست قدردانی

حتماً پیش از این درباره‌ی چنین فهرستی شنیده بودید. تهیه‌ی آن کار آسانی نیست، با این حال کاریست که باید انجام دهید.

در پایان هر روز تمام چیز‌هایی را که به خاطر آن‌ها قدردان هستید یادداشت کنید. پیش از اینکه دیر شود دیدتان را به گذر زندگی و تغییر نگرش‌ها یا باورهایتان باز کنید. چیز‌هایی که بخاطر آن‌ها سپاسگزارید حتماً نباید چیز‌های بسیار بزرگی باشند، شاید شما به خاطر اتفاق ساده‌ای که در گذشته یا همین حالا رخ داده باید سپاسگزار باشید یا حتی چیزی که همچنان چشم انتظار وقوع آن هستید.

فهرست سپاسگزاری را می‌توانید هر زمان و هر روزی که مایلید تهیه کنید. فرقی نمی‌کند دلیل نوشتن چه باشد، فقط بنویسید. وقتی به این کار عادت کنید درمی‌یابید تا چه اندازه باید بخاطر داشته‌ها و اتفاقاتی که نوشته‌اید سپاسگزار باشید.

استراحت

آیا اخیراً با کسانی که برایتان مهم هستند وقت گذرانده‌اید؟ آیا برای نگاه دقیق به پیرامونتان وقت می‌گذارید؟ آیا می‌اندیشید زندگیتان تا چه حد خوب است؟

برای پیشرفت کردن باید بدانید چه چیزی ارزش جنگیدن دارد. سریع‌ترین راهِ انجام این کار اینست که برای لذت بردنِ بیشتر از زندگی وقت صرف کنید. فرقی نمی‌کند چه راهی را برای لذت بردن انتخاب می‌کنید، سفر می‌کنید، در حیاط خلوت استراحت می‌کنید یا فقط دم برمی‌آورید و می‌دانید در امنیت زندگی می‌کنید. هدف شما هر چه که باشد اگر شکرگذار باشید به همه‌ی آن‌ها می‌رسید.

خوب است اگر در طبیعت سیاحت کنید، سفر کنید، از خانه بیرون بیایید، گوشی‌های هوشمند را کنار بگذارید و به آسمان نگاه کنید. راهِ خوش‌منظرتر را انتخاب کنید و برای بازگشتن به مسائل مهمتر زندگی راهی پیدا کنید.

تجلیل از پیروزی‌ها

لطفاً به داشته‌هایتان و هر آنچه هم‌اکنون به خوبی انجام می‌دهید توجه کنید. با این کار خودتان را بهتر می‌شناسید. می‌فهمید هر روز صبح برای برخاستن از خواب و ادامه دادن به تلاش‌هایتان دلیل دارید. با این دیدگاه از پس هر کاری برمی‌آیید.

برای هر دستاوردی در زندگیتان سپاسگزار باشید حتی اگر این دستاورد به سادگیِ زنده بودن باشد. شما هنوز هستید، هنوز فرصت زندگی کردن و حرفی برای گفتن دارید.

حتی اگر نمی‌توانید در هر کاری موفق شوید، هر پیشرفتی در هر زمینه‌ای شایسته‌ی قدردانی است، چون داستان مهمی از خود شما و نسخه‌ای از خودتان را در خود دارد که می‌توانید به آن تبدیل شوید.

شما به قدر کافی انعطاف‌پذیر، باارزش و خوب هستید. تمام کاری که باید انجام دهید اینست که این ویژگی‌ها را دریابید، قدر خودتان را بدانید و به داستان زندگیتان شکل دهید.

سپاسگزار ماندن

شاید نتوانید تصور کنید ارزش یک «متشکرم» ساده چقدر زیاد است. وقتی این عادت را در خود بپرورانید، ارتباطات شما با دیگران عمیق‌تر و معنادارتر می‌شود. وقتی در زندگیتان یک تغییر مثبت ایجاد می‌شود، شایسته نیست کسانی را که در ایجاد این تغییر به شما کمک کرده‌اند فراموش کنید. گذشته از این‌ها در کنارِ به یاد آوردنِ خوبی دیگران، خوبی‌های خودتان را هم فراموش نمی‌کنید.

یاد بگیرید از خودِ زندگی هم تشکر کنید. هر بار که از خانه بیرون می‌روید سپاسگزار باشید. این که تصمیم بگیرید هر روز این حس را در خودتان بیدار نگه دارید یعنی انتخاب کردید آن روز برای شما روز خوبی باشد. فرصتِ زندگی تکرارنشدنی است، پس تصمیم با شماست که از این فرصت چگونه استفاده کنید.

اگر تسلیم شوید هرگز نمی‌توانید قدردان زندگی باشید. زمان کوتاه است، پس باید قدر هر لحظه از زندگی را بدانید.

هر کلامِ آمیخته به شکرِ شما به زندگیتان معنا می‌بخشد. درست مثل این که شما به رغم تمامی مشقت‌ها بخش‌هایی از زندگیتان را آگاهانه انتخاب می‌کنید که هنوز خوب هستند و به آن‌ها پایبند می‌مانید. رمز لذت بردن از دنیا و زیبایی‌هایش به رغم تمام سختی‌ها سپاسگزار بودن است.

سخن پایانی

همیشه دیدن چیزی که درست مقابل چشمان ماست، آسان نیست. شکایت کردن، غر زدن، ناله کردن و تسلیم شدن گزینه‌ی آسان‌تری است، اما نتیجه‌ی شوم آن محروم ماندن از تمام زیبایی‌های زندگیست.

وقتی پای درددل دیگران بنشینید تازه می‌فهمید که نه فقط تنها نیستید بلکه هم به قدر کافی از نعمت برخوردارید و هم وجودتان برای زندگی کافیست. این قدرت قدردانی است. قدردانی وجود شما را آکنده از افکار و احساسات مثبت می‌کند حتی زمانی که تصور می‌کنید آه در بساط ندارید. این نگاه به زندگی به شما قدرت تسلیم نشدن می‌دهد.2