ژن طلاق چیست و چرا بعضی زوج ها به یکباره از هم جدا می شوند؟
ما رنگ چشم ها، فرم بدن و گروه خونی مان را از پدر و مادرمان به ارث می بریم. ژن های ما ویژگی های فیزیکی ما را کنترل می کنند، اما جالب است که آن ها می توانند تعیین کننده ی رفتارهای ما هم باشند. مثلاً همه ی ما اعتقاد داریم که اگر زوجی از یکدیگر جدا شوند، تنها دلیل آن مسائل روانشناختی یا از بین رفتن علاقه شان به یکدیگر است.
اما تحقیقات جدید از حقیقتی شوک آور حکایت دارد: طلاق ممکن است در ژن ما باشد.
در ادامه می خواهیم ببینیم آنچه که دانشمندان از آن به عنوان «ژن طلاق» یاد می کنند چیست و از نتایج تحقیقات آن ها خواهیم گفت.
دی‌ان‌ای ما نقش مهمی در مشاجرات ما دارد
وقتی رابطه ای مملوء از مشاجره است و ازدواجی به طلاق ختم می شود، این سؤال مطرح می شود که مشکل از کجا بوده. دانشمندان می گویند پاسخ این سؤال ممکن است در ژن های زن نهفته باشد. آن ها پی برده اند که وجود «ژن طلاق» در زن می تواند باعث ازدواجی متزلزل شود.
به ادعای دانشمندان، این ژن بر روی نحوه ی پردازش اکسی توسین – معروف به هورمون آغوش – در بدن زنان اثر بگذارد. این هورمون حس عشق و محبت هم ایجاد می کند. زنانی که از ژنی برخوردارند که بر روی هورمون اکسی توسین اثر می گذارد، احتمال اینکه از ازدواج خود ابراز نارضایتی کنند یا تا مرز طلاق پیش روند، بیشتر است. آن ها ممکن است به دلیل وجود همین ژن نتوانند به شکلی طبیعی با شریک عاطفی خود پیوند برقرار کنند.
ژن ها تعیین کننده ی وفاداری یک مرد به همسرش هم هستند
جالب است که تنها تربیت یا شخصیت یک مرد نیست که تعیین می کند او به یک زن وفادار خواهد ماند یا خیر. دانشمندان پی برده اند ژن خاصی وجود دارد که مسئول وفاداری است.
همچون زنان، مردان هم هورمون هایی دارند کار آن ها ایجاد پیوند و تعهد است. این هورمون وازوپرسین نام دارد و از طرفی دیگر، برخی مردان از یک جهش در ژنی مرتبط برخوردار هستند. اگر مردی این جهش ژنتیکی را داشته باشد، احتمال تک همسر بودن او کمتر است، به همین دلیل این احتمال وجود دارد که به همسر خود وفادار نماند.
دانشمندان حتی می گویند زنان می توانند با یک آزمایش پی ببرند همسرشان استعداد خیانت دارد یا خیر. برای این کار، داشتن یک نمونه از بزاق دهان مرد کافی است تا با آن تست ژنتیک بگیرند.
ژن طلاق می تواند از والدین به فرزندان به ارث برسد
احتمال طلاق از همسر خود در فرزندان زوج هایی که از یکدیگر جدا شده اند، بیشتر از فرزندانی است که والدین آن ها از همدیگر جدا نشده اند. تحقیقات نشان می دهد احتمالاً نه تربیت، بلکه عوامل ژنتیکی هستند که مقصر طلاق اند.
تحقیقاتی بر روی بچه هایی صورت گرفته که فرزندخوانده بودند و با مادرخوانده و پدرخوانده بزرگ شدند. نتایج باورنکردنی بود: این تحقیقات نشان داد این بچه ها ژن طلاق را به ارث برده بودند اما نه از پدرخوانده و مادرخوانده ی خود. آن ها این ژن را از پدر و مادر بیولوژیک خود به ارث برده بودند. و این اتفاق در حالی رخ داد که آن ها از سن بسیار کم از والدین بیولوژیک خود جدا شده بودند.
