علائمی که خبر از مشکلات اعصاب و ستون فقرات می دهد

تاثیر اعصاب بر دردهای بدن

سندرم گرفتگی مچ دست در خانم‌ها شیوع بالاتری دارد و بیشتر در سنین ۵۰-۳۵ سال دیده می‌شود و علائم آن، گزگز و خواب رفتگی دست‌ها است که در شب‌ها تشدید می‌شود.

 در این سندرم اعصاب ناحیه مچ دست تحت فشار قرار می‌گیرد و به علل مختلفی نظیر افزایش وزن، کم کاری تیروئید، بارداری و…، ایجاد می‌شود اما اکثر موارد به دلایل مکانیکی و تحت فشار قرار گرفتن اعصاب دست ایجاد می‌شود.

درمان کوتاه مدت این عارضه شامل اجتناب یا کاهش فعالیت‌هایی است که اعصاب دست را تحت فشار می‌گذارد است و در موارد خفیف درمان دارویی، در موارد متوسط استفاده از مچ بندهای مخصوص و تزریق موضعی و در موارد بسیار شدید نیز یک جراحی ساده انجام می‌شود.

 لرزش دست در جوانان به ویژه اگر در هر دو دست باشد نیازمند بررسی می باشد، مهم‌ترین علت آن اضطراب و مشکلات روحی و روانی و پرکاری تیرویید است. البته در موارد بسیار نادری نیز ممکن است به دلیل بیماری ویلسون باشد.

 لرزش دست گاهی ارثی است اما حتماً باید توسط پزشک بررسی شود و لرزش‌هایی که در اثر اضطراب است، در سنین پایین به دارو جواب می‌دهد.

افرادی که جراحی دیسک کمر یا گردن انجام می‌دهند پس از جراحی باید توصیه‌های پزشک را حتماً رعایت کنند. به اغلب این افراد توصیه می‌شود وزن خود را کاهش دهند در غیر این صورت ممکن است علائم بیماری عود کند.

 فردی که دچار مشکلات دیسک کمر است، ستون فقرات وی نیز دچار اشکال است و اگر الگوی زندگی خود را اصلاح نکند به شرایط قبل از عمل بازمی گردد.

 یکی از علل عود دیسک‌های کمر و عدم بهبودی بعد از عمل جراحی ضعیف بودن عضلات ستون فقرات در اطراف مهره‌ها می باشد، به این افراد معمولاً انجام فیزیوتراپی و ورزش، روش‌های توانبخشی و درمان دارویی و ورزش‌های ایزومتریک مثل شنا توصیه می‌شود.

 احتمال عود دیسک کمر بعد از جراحی در سال‌های آتی بین ۵ تا ۱۰ درصد است، بعد از جراحی فرد باید حتماً نکات توصیه شده نظیر کاهش وزن، اصول بهداشتی و ارگونومیک در هنگام کار، عدم انجام کارهای سنگین را رعایت کند در غیر این صورت احتمال عود بیماری افزایش می‌یابد.

در ضربه‌های مغزی گاهی همراه با آسیب مغز، زنجیره گوش داخلی که مربوط به تعادل است نیز دچار آسیب می‌شود. در این صورت پس از انجام درمان‌های لازم، فرد نیازمند درمان توانبخشی تعادلی نیز هست و برای این منظور باید به متخصصان شنوایی شناسی تعادلی مراجعه کند.

 میگرن را می توان شایع‌ترین سردرد عنوان کرد که دارای انواع و علل مختلفی است و زمینه توارثی و سرشتی نیز دارد.

 به این بیماران داروهای پیشگیری کننده سردردهای میگرنی توصیه می‌شود اما اغلب بیماران فقط زمانی که دچار سردرد می‌شوند دارو را استفاده می‌کنند.

 برخی عوامل نظیر بی خوابی، گرسنگی مستمر و پیوسته، استفاده طولانی مدت از تبلت یا نگاه کردن به تلویزیون، استرس‌های روزانه و مواد غذایی نظیر پنیر و شکلات موجب تشدید علائم میگرن می شود.

پرهیز مواد غذایی، استفاده از داروهای پیشگیری کننده میگرن، استفاده از بوتاکس در موارد مزمن مقاوم به دارو و در موارد بسیار نادر جراحی از جمله درمان‌های میگرن به حساب می آید.

 میگرن بیماری ابتدا و انتهای میانسالی است، با بالا رفتن سن میگرن کاهش می‌یابد و معمولاً بعد از ۵۰ سالگی شکل گیری اولیه میگرن نادر است. در خانم‌ها با توجه به اینکه دوران قاعدگی به دلیل اختلالات هورمونی یکی از علل اصلی تشدید میگرن است بعد از یائسگی به دلیل تغییرات هورمونی و افت استروژن شدت میگرن کاهش می‌یابد یا کلاً از بین می‌رود.

 دوبینی ناگهانی علامت بسیار مهمی است که متناسب با گروه سنی حتماً باید توسط متخصص ارزیابی شود.

 اساساً علت دوبینی ارگانیک است و نباید مورد غفلت واقع شود. هر فردی با دوبینی در هر مقطع سنی باید برای پیگیری‌های بیشتر به پزشک مراجعه کند.

 دوبینی در فرد ۷۰ ساله ممکن است به علت سکته کوچک در ساقه مغز ، در فرد مبتلا به دیابت ناشی از عوارض عروقی، در جوان به علت بیماری‌های نظیر MS و در بچه‌ها به علت ضایعه مغزی باشد.

 در هر گروه سنی باید دوبینی جدی گرفته شود و بررسی شود و بسته به زمان، شکل گیری و علائم و نشانه‌های همراه آن توسط متخصص مغز و اعصاب بررسی شود.

 گرچه فرایند خشکی یا از دست دادن آب دیسک‌های بین مهره‌ای ارتباط مستقیمی با نوشیدن آب ندارد اما در افرادی که مبتلا به این عارضه هستند کاهش مصرف آب باعث تشدید فرایند مذکور می‌شود بنابراین توصیه می‌کنیم این افراد در طول روز آب کافی مصرف کنند.

در بیماران مبتلا به MS شایع‌ترین علتی که منجر به گرفتگی عضلات می‌شود، اسپاسم عضلانی است که باید درمان شود و در این افراد علاوه بر درمان MS درمان‌های ضد اسپاسم نیز انجام می‌شود.

 جابجایی یا لغزش مهره‌های کمر عارضه‌ای شایع می باشد که به دلایل ارثی یا در اثر ضربه همراه یا بدون ترک خوردگی ممکن است ایجاد شود.

 در مرحله اول درمان این عارضه درمان طبی و استفاده از کمربند است و در مواقع پیشرونده که منجر به بروز دردهای مقاوم به درمان و اختلالات حرکتی پا شود نیاز به فیکس کردن و جراحی باشد.