شناسایی ناحیه مغزی که ویارها را در حاملگی کنترل می‌کند
ویار حاملگی یا هوس‌های غذایی در زمان بارداری شامل طیف وسیعی از خوراکی‌ها هستند. اما هنوز مکانیسم ویار کامل شناسایی نشده. تحقیقات جدید روی موش‌ها، بخشی از مغز را شناسایی کرده که به نظر می‌رسد این میل‌ها را کنترل می‌کند. این مطالعات می‌توانند در آینده به حفظ سلامت بارداری انسان کمک کنند.
تحقیقات جدید روی موش‌ها، بخشی از مغز را شناسایی کرده که به نظر می‌رسد این میل‌ها را کنترل می‌کند. این مطالعات می‌توانند در آینده به حفظ سلامت بارداری انسان کمک کنند.
در آزمایش‌هایی که روی موش‌های باردار انجام شد -گروه محققان متوجه تغییراتی در مدارهای پاداش مغز و همچنین نواحی مغز مسئول چشایی و سیستم‌های حسی و حرکتی شدند.
در مسیر مزولیمبیک، که مسئول رساندن سیگنال‌های دوپامین و پاداش دادن به مغز برای کارهاست، در هنگام بارداری سطوح بالاتری از دوپامین و نیز افزایش فعالیت گیرنده دوپامین D2R را در ناحیه‌ای به نام هسته اکومبنس، بخشی از سیستم پاداش مغز، شناسایی شده.
روبرتا حداد توولی، نوروبیولوژیست از موسسه تحقیقات بیومدیکال آگوست پی‌ای سانیر در اسپانیا، می‌گوید: «این یافته نشان می‌دهد که حاملگی باعث سازماندهی مجدد کامل مدارهای عصبی میان لیمبیک از طریق نورون‌های D2R می‌شود.
این سلول‌های عصبی – و تغییر آن‌ها – مسئول هوس‌های غذایی هستند، زیرا اضطراب غذایی که در دوران بارداری رخ می‌دهد، پس از مسدود کردن فعالیت‌های این مسیر از بین رفت.
از آنجا که مغز موش و مغز انسان به اندازه کافی شبیه هستند، این یافته را می‌توان تعمیم داد و هوس مادران به بستنی، شکلات یا هر ماده غذایی دیگری را توجیه کرد.
ویار به طرق مختلف از رشد جنین حمایت می‌کند، اما خوردن غذاهای خوشمزه و پر کالری می‌تواند در موارد زیان‌آور هم باشد.
محققان در ادامه به مطالعه فرزندان موش‌هایی پرداختند که به آن‌ها اجازه داده شده بود هوس خود را برای غذاهای شیرین افزایش دهند و متوجه تفاوت‌هایی در متابولیسم و مدارهای عصبی در نسل بعدی شدند.
مارک کلارت از دانشگاه بارسلونا در اسپانیا می‌گوید: «این نتایج تکان دهنده است… [بسیاری از مطالعات قبلی در این زمینه] بر تجزیه و تحلیل چگونگی تأثیر عادات دائمی مادر – مانند چاقی، سوء تغذیه یا استرس مزمن – بر سلامت نوزاد متمرکز شده است.
با این حال، این مطالعه نشان می‌دهد که رفتارهای کوتاه اما مکرر مانند ویار هم می‌تواند برای افزایش آسیب‌پذیری روانی و متابولیکی فرزندان کافی است.
در آزمایشات بعدی روی فرزندان موش، محققان مشکلات بالقوه افزایش وزن، اضطراب و اختلالات خوردن را شناسایی کردند. باید دید که این مطلب قابل تعمیم به انسان است یا خیر.
تیم پشتیبان این مطالعه امیدوار است که این تحقیق بتواند به دستورالعمل‌های تغذیه‌ای مناسب برای مادران باردار کمک کند.
کلارت می‌گوید: «افسانه‌ها و باورهای عمومی زیادی در مورد این هوس‌ها وجود دارد، اگرچه مکانیسم‌های عصبی که باعث ایجاد آن‌ها می‌شوند به طور گسترده شناخته نشده‌اند.»
