دعای روز بیست و دوم ماه رمضان | اعمال روز بیست و دوم ماه رمضان

دعای روز بیست و دوم ماه رمضان را در ورانداز میخوانید 

دعای روز بیست و دوم ماه رمضان

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِکَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین.

خدایا بگشا به رویم در این ماه درهاى فضلت و فرود آر برایم در آن برکاتت را و توفیقم ده در آن براى موجبات خوشنودیت و مسکنم ده در آن وسط‌هاى بهشت اى اجابت کننده خواسته‌ها و دعاهاى بیچارگان

دعای پیامبر (ص) در شب بیست و دوم ماه رمضان (اقبال الاعمال)

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیلة الثانیة و العشرین منه و یوم‌ها، دعاء آخر فی هذه اللیلة مروی عن النبی ص‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و ششم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و دوم ماه، منقول از پیامبر اکرم-صلّی اللّه علیه و آله و سلّم-:

أَنْتَ سَیِّدِی جَبَّارٌ غَفَّارٌ قَادِرٌ قَاهِرٌ سَمِیعٌ عَلِیمٌ غَفُورٌ رَحِیمٌ غَافِرُ الذَّنْبِ وَ قَابِلُ التَّوْبِ شَدِیدُ الْعِقَابِ‏

سرور من، تو سرکش، بسیار آمرزنده، توانا، چیره، شنوا، آگاه، بسیار بخشاینده، مهربان، بخشاینده‌ی گناه و توبه‌پذیر، سخت‌کیفر،

(فالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوی‏) مُولِجُ اللَّیْلِ فِی النَّهَارِ وَ مُولِجُ النَّهَارِ فِی اللَّیْلِ وَ مُخْرِجُ الْحَیِّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ مُخْرِجُ الْمَیِّتِ مِنَ الْحَیِّ وَ رَازِقُ الْعِبَادِ بِغَیْرِ حِسَابٍ

شکافنده‌ی دانه و هسته، فروبرنده‌ی شب در روز و روز در شب و بیرون‌آورنده زنده از مرده و مرده از زنده هستی و بدون حسابرسی [فراوان] به بندگانت روزی می‌دهی.

یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ یَا جَبَّارُ

ای باشکوه چیره [یا: ای جبران‌کننده]، ای باشکوه ای باشکوه ای باشکوه ای باشکوه ای باشکوه ای باشکوه

صَلِ‏ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اعْفُ عَنِّی وَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیم‏

[بر محمّد و آل محمّد درود فرست] و از من درگذر و مرا بیامرز و بر من رحم آر، که تو بسیار آمرزنده و مهربانی.

سبحان من تبهر قدرته الافکار و تملا عجائبه الابصار

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب السادس و العشرون فیما نذکره من زیادات و دعوات فی اللیلة الثانیة و العشرین منه و یوم‌ها

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و ششم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و دوم ماه:

وَ مِنْهَا مَا وَجَدْنَاهُ فِی کُتُبِ أَصْحَابِنَا الْعَتِیقَةِ وَ هُوَ فِی اللَّیْلَةِ الثَّانِی وَ الْعِشْرِینَ‏

دعای شب بیست و دوّم براساس کتاب‌های کهن راویان امامیّه-رحمهم اللّه-

سُبْحَانَ مَنْ تَبْهَرُ قُدْرَتُهُ الْأَفْکَارَ وَ تَمْلَأُ عَجَائِبُهُ الْأَبْصَارَ الَّذِی لَا یَنْقُصُهُ الْعَطَاءُ

پاکا خدایی که قدرت او بر اندیشه‌ها چیره است و شگفتی‌هایش دیده‌ها را پر کرده است، خدایی که عطایش، چیزی از او نمی‌کاهد

وَ لَا یَعْتَرِضُ جُودَهُ الذَّکَاءُ [الذَّکَّاءُ] الَّذِی أَنْطَقَ الْأَلْسُنَ بِصِفَاتِهِ

و زیرکی [بسیار و خواهش کردن] بخشش او را وادار به عرضه نمی‌کند، هم او که زبان‌ها را به صفات خود گویا گردانید

وَ اقْتَدَرَ بِالْفِعْلِ عَلَی مَفْعُولَاتِهِ وَ أَدْخَلَ فِی صَلَاحِهَا الْفَسَادَ وَ عَلَی مُجْتَمَعِهَا الشَّتَاتَ وَ عَلَی مُنْتَظَمِهَا الِانْفِصَامَ

و به فعل خود بر کرده‌هایش نیرو گرفت و در به سامانی آن‌ها نابسامانی و بر گردآمده‌اش، پریشانی و بر امور منظّم، از هم گسیختگی را وارد کرد،

لِیَدُلَّ الْمُبْصِرِینَ [الْمُتَبَصِّرِینَ ‏] عَلَی أَنَّهَا فَانِیَةٌ مِنْ صَنْعَةِ بَاقٍ مَخْلُوقَةٌ مِنْ إِنْشَاءِ خَلْقٍ [خَالِقٍ‏] لَا بَقَاءَ وَ لَا دَوَامَ إِلَّا لَهُ

تا نابینایان را رهنمون گردد که همه‌ی آن‌ها نابود و ساخته‌ی پاینده و آفریده و پدیدآمده‌ی آفریننده‌اند و جز برای او پایندگی و جاودانگی نیست

الْوَاحِدُ الْغَالِبُ الَّذِی لَا یُغْلَبُ وَ الْمَالِکُ الَّذِی لَا یُمْلَکُ

و او یگانه‌ی چیره‌ای است که مغلوب نمی‌گردد و دارنده‌ای است که به ملک کسی درنمی‌آید.

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی بَلَّغَنِیکِ [بَلَّغَنِی‌] لَیْلَةً طَوَیْتُ یَوْمَهَا عَلَی صِیَامٍ وَ رُزِقْتُ فِیهِ الْیَقَظَةَ مِنَ الْمَنَامِ

ستایش خدا را که مرا به این شب رساند که روزش را با روزه‌داری به سر آوردم و در این شب به‌جای خواب، بیداری روزی‌ام گردید

وَ قَصَدْتُ رَبَّ الْعِزَّةِ بِالْقِیَامِ بِرَحْمَةٍ مِنْهُ تَخُصُّنِی وَ نِعْمَةٍ أُلْبِسَتْنِی وَ حُسْنَی نَعَشَتْنِی

و با شب‌خیزی در آن از پروردگار سربلندم می‌خواهم که رحمت ویژه‌اش را به من اختصاص دهد و نعمتش را بر من بپوشاند و با نیکی‌اش مرا بالا ببرد [فراگیرد]

وَ أَسْأَلُهُ إِتْمَامَ ابْتِدَائِهِ وَ زِیَادَةً لِی مِنِ اجْتِبَائِهِ فَإِنَّهُ الْمَلِیکُ الْقَدِیرُ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ کَثِیراً

و از او خواهانم که آغاز این شب را به پایان آورد و چیزهایی را که به من ارزانی داشته [برای من برگزیده]، افزون گرداند، زیرا او پادشاه توانمند است. درود و سلام فراوان خداوند بر حضرت محمّد و خاندان او