دعای روز ۱۴ ماه رمضان | اعمال شب و روز ۱۴ ماه رمضان
دعای روز ۱۴ ماه رمضان را در این متن میخوانید
دعای روز ۱۴ ماه رمضان را در این متن میخوانید
دعای روز چهاردهم ماه رمضان
بسم‌الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِی فِیهِ بِالْعَثَرَاتِ وَ أَقِلْنِی فِیهِ مِنَ الْخَطَایَا وَ الْهَفَوَاتِ وَ لاَ تَجْعَلْنِی فِیهِ غَرَضاً لِلْبَلاَیَا وَ الْآفَاتِ بِعِزَّتِکَ یَا عِزَّ الْمُسْلِمِینَ
ای خدا در این روز مرا به لغزشهایم مؤاخذه مفرما و عذر خبط و خطاهایم بپذیر و مرا هدف تیر بلاها و آفت‌ها قرار مده به حق عزت و جلالت ای عزت بخش اهل اسلام.
شرح دعای روز چهاردهم ماه رمضان
اللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِی فِیهِ بِالْعَثَرَاتِ
خدایا من را به لغزشهایم مواخذه مکن؛ این فقره از دعا اشاره به این مطلب دارد که انسان مبتلا به انواع معاصی است؛ عالم طبیعت جذبه دارد و انسان را بسوی خودش جذب می‌کند. حجاب در اینجا، آثار طبیعت و مشغولیّات این دنیای پست است، زیرا قلوب و ارواح بشری به حب اصل فطرت شایسته پذیرش نور حکمت و ایمانند، به شرط اینکه ظلمتی مانند کفر یا حجاب دیگر بر آنها عارض نشود که فاسد شان کند و مانع پذیرش آنها بشود: «وَ طُبِعَ عَلی قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا یَفْقَهُونَ؛ توبه / ۸۷».
گاهی ممکن است حب دنیا آن قلوب را فاسد نکند، ولی پرده‌ای روی آنها بیندازد که این پرده، به واسطه معصیت روی قلب می‌افتد: «بَلْ رانَ عَلی قُلُوبِهِمْ ما کانُوا یَکْسِبُونَ؛ سوره المطففین، آیه ۱۴».
وقتی روح انسانی از خواسته‌های طبیعت اعراض کرد، از شهوات و غصب در قسمت تحرکات و از حسّ و تخیّل در قسمت ادراکات آزاد شد، ادراک و عملش عقلانی شد و متوجه به جانب حق و عالم ملکوت شد آن گاه حتماً به سعادت قصوی خواهد رسید، و سرّ ملکوت برایش ظاهر می‌شود.
آن گاه عجایب آیات کبرای حق را می‌بیند.پس روح انسان هر چه از عالم طبیعت بالاتر رود، به همان اندازه نور معرفت برای او حاصل می‌شود. عالم طبیعت عالم ماده است و خاصیّت عالم ماده، غیبت، عدم حضور و غفلت است.
معنای اقاله
وَ أَقِلْنِی فِیهِ مِنَ الْخَطَایَا وَ الْهَفَوَاتِ
اگر جنسی را از جایی خریده‌اید، و بدون جهت می‌خواهید آن را پس بدهید، و جنس خریداری شده عیب و مشکلی هم ندارد که بخاطر آن بخواهید معامله را بر هم بزنید، در این موارد مستحب است که کاسب و فروشنده آن را پس بگیرد. و این پس گرفتن را «اقاله» گویند.
در این دعا از خدا درخواست «اقاله» می‌کنیم و می‌گوییم؛ خدایا تو خود دستور به اقاله داده‌ای، و به فروشنده گفته ای؛ جنسی را که فروخته‌ای و مشتری بدون دلیل باز گردانده است را قبول کن حال من هم از تو تقاضای اقاله دارم و از تو می‌خواهم که گناهانم را رایگان ببخشی.یک درخواست از خداوند
وَ لاَ تَجْعَلْنِی فِیهِ غَرَضاً لِلْبَلاَیَا وَ الْآفَاتِ
خدایا؛ من را در معرض تیر بلاء قرار مده؛ هر چه در عالم است ممکن الوجود هستند و همه به خدا منتهی می‌شوند خدایا زندگی مرا طوری قرار ده که در معرض این بلایا و آفات قرار نگیرم چرا که همه کاره تو هستی.
همه عزت ویژه خداست
بِعِزَّتِکَ یَا عِزَّ الْمُسْلِمِین
متوسل می‌شوم به مقام عزتت؛ چرا که بلاها و آفات؛ انسان را دچار خفت می‌کند، اگر خدا ما را به لغزش‌ها مواخذه کند و بگیرد و نسبت به گناهان ما اقاله نکند خلاف عزت است؛ «مَنْ کانَ یُریدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمیعاً إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ وَ الَّذینَ یَمْکُرُونَ السَّیِّئاتِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ مَکْرُ أُولئِکَ هُوَ یَبُورُ؛ فاطر آیه ۱۰» کسی که عزت می‌خواهد، [باید آن را از خدا بخواهد، زیرا] همه عزت ویژه خداست. حقایق پاک [چون عقاید و اندیشه‌های صحیح] به سوی او بالا می‌رود و عمل شایسته آن را بالا می‌برد. و کسانی که حیله‌های زشت به کار می‌گیرند، برای آنان عذابی سخت خواهد بود، و بی‌تردید حیله آنان نابود می‌شود
نماز روز چهاردهم ماه رمضان
برای شب پانزدهم ماه مبارک رمضان شش رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته که در هر رکعت یک بار سوره حمد و سی بار سوره زلزله خوانده شود.
دعای روز چهاردهم رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
إِلَهِی وَ سَیِّدِی بِکَ عَرَفْتُکَ وَ بِکَ اهْتَدَیْتُ إِلَی سَبِیلِکَ وَ أَنْتَ دَلِیلٌ عَلَی مَعْرِفَتِکَ
ای معبود و آقای من، تو را به تو شناختم و به‌وسیله‌ی تو به راهت رهنمون گردیدم و تویی راهنمای من بر شناختت
وَ لَوْ لَا أَنْتَ مَا عَرَفْتُ تَوْحِیدَکَ وَ لَا عَرَفْتُ وَ لَا اهْتَدَیْتُ إِلَی عِبَادَتِکَ
و اگر تو نبودی، هرگز به یگانگی‌ات راه پیدا نمی‌کردم و تو را نمی‌شناختم و به پرستش تو هدایت نمی‌شدم.
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی مَا هَدَیْتَ وَ عَلَّمْتَ وَ بَصَّرْتَ وَ فَهَّمْتَ وَ أَوْضَحْتَ مِنَ الصِّرَاطِ الْمُسْتَقِیمِ
پس ستایش خدا را در برابر اینکه مرا هدایت نمود و آموخت و بینا کرد و فهماند و راه راست را روشن کرد.
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَدْعُوهُ فِیُجِیبُنِی وَ إِنْ کُنْتُ بَطِیئاً حِینَ یَدْعُونِی
ستایش خدا را که به درگاه او دعا می‌کنم و دعایم را مستجاب می‌کند، اگرچه هنگامی که او مرا می‌خواند، سستم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی وَ إِنْ کُنْتُ بَخِیلًا حِینَ یَسْتَقْرِضُنِی
و ستایش خدا را که از او درخواست می‌کنم و عطایم می‌کند، اگرچه وقتی او از من قرض می‌طلبد، بخیل و تنگ‌چشمم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أُنَاجِیهِ لِحَاجَتِی إِذَا شِئْتُ وَ أَخْلُو بِهِ حَیْثُ شِئْتُ بِسِرِّی فَیَقْضِی حَاجَتِی
و ستایش خدا را که هرگاه او را بخوانم، برای برآوردن حاجتم با او مناجات می‌کنم و هرگاه بخواهم راز خود را با او در میان می‌گذارم و او حاجتم را برمی‌آورد
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَا أَرْجُو غَیْرَهُ وَ لَوْ رَجَوْتُ غَیْرَهُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی
و ستایش خدا را که به غیر او امید ندارم و اگر به غیر او امید بسته بودم، امیدم را ناامید می‌کرد
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَکَلَنِی إِلَیْهِ فَأَکْرَمَنِی وَ لَمْ یَکِلْنِی إِلَی النَّاسِ فَیُهِینُونِی
و ستایش خدا را که مرا به خود واگذار نمود و گرامی داشت و به مردم واگذار نکرد تا به من اهانت و مرا خوار کنند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی
و ستایش خدا را که باوجود بی‌نیازی از من، با من اظهار دوستی کرد.
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی تَحَلَّمَ عَنِّی حَتَّی کَأَنِّی لَا ذَنْبَ لِی فَرَبِّی أَحْمَدُ وَ هُوَ أَحَقُّ بِحَمْدِی
ستایش خدا را که چنان بردباری کرد و مرا عفو نمود که گویی گناهی نکرده‌ام. بنابراین، پروردگار من ستوده‌ترین و زیبنده‌ترین کس به ستایش است.
یَا ذَا الْمَنِّ وَ لَا یُمَنُّ عَلَیْکَ یَا ذَا الطَّوْلِ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ
ای خدای بخشنده‌ای که هیچ‌کس نمی‌تواند بر تو منّت بگذارد، ای بخشنده‌ای بزرگوار و گرامی،
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ ظَهْرُ اللَّاجِینَ وَ جَارُ الْمُسْتَجِیرِینَ وَ أَمَانُ الْخَائِفِینَمعبودی جز تو وجود ندارد و تویی پشتوانه‌ی پناهندگان و همسایه‌ی پناه‌جویان و ایمنی‌بخش بیمناکان،
إِلَیْکَ فَرَرْتُ بِنَفْسِی یَا مَلْجَأَ الْخَائِفِینَ وَ لَا أَجِدُ شَافِعاً إِلَیْکَ
به درگاه تو گریخته‌ام ای پناهگاه هراسناکان و به درگاه تو شفاعت‌کننده‌ای
إِلَّا مَعْرِفَتِی بِأَنَّکَ أَفْضَلُ مَنْ قَصَدَ إِلَیْهِ الْمُقَصِّرُونَ وَ أَمَلُ [آمَلُ] مَنْ لَجَأَ إِلَیْهِ الْخَائِفُونَ
جز شناخت من به اینکه تو برترین کسی هستی که کوتاهی‌کنندگان آهنگ تو را کرده‌اند و آرزومندترین کسی هستی که بیمناکان به درگاه تو پناه آورده‌اند، ندارم.
أَسْأَلُکَ بِأَنَّ لَکَ الطَّوْلَ وَ الْقُدْرَةَ وَ الْحَوْلَ وَ أَنْ تَحُطَّ عَنِّی وِزْرِی وَ تَعْصِمَنِی
به اینکه بخشش و قدرت و بازدارندگی از آن تو است، از تو خواهانم که بار گناه مرا از دوشم برداری و مرا نگاه داری
وَ تَجْعَلَنِی مِنَ الَّذِینَ انْتَجَبْتَهُمْ لِطَاعَتِکَ وَ أَدْخَلْتَهُمْ بِالتَّقْوَی فِی سَعَةِ رَحْمَتِکَ وَ رِضْوَانِکَ
و از کسانی بگردانی که برای طاعتت برگزیده‌ای و به واسطه‌ی پرهیزکاری در رحمت گسترده و خشنودی‌ات وارد کرده‌ای،
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّم
ای مهربان‌ترین مهربانان. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان او.
دعای سید بن باقی در روز چهاردهم رمضان
اللَّهُمَّ إِنَّ رَحْمَتَکَ خَیْرٌ مِنْ عَمَلِی وَ عَطِیَّتَکَ أَفْضَلُ مِنْ مَسْأَلَتِی
خداوندا، رحمت تو بهتر از عمل من و عطای تو برتر از درخواست من است.
فَبِرَحْمَتِکَ یَا إِلَهِی وَ بِکَرَمِکَ وَ عِزَّتِکَ وَ ارْتِفَاعِ مَکَانِکَ وَ جَلَالِ وَجْهِکَ وَ قُدْرَتِکَ وَ عَظَمَتِکَ وَ سَعَةِ فَضْلِکَ
پس به رحمتت ای معبود من و به بزرگواری و سربلندی و بلندپایگی و شکوه روی [اسماً و صفات، یا ذات] و قدرت و بزرگی و گستردگی تفضّلت،
أَعْطِنِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْمُکَرَّمِ وَ ارْزُقْنِی فِیهِ شُکْراً
خیر دنیا و آخرت را در این ماه بزرگوار به من ارزانی دار و سپاسگزاری [از خود] را به من روزی کن
وَ اسْتَعْمِلْنِی فِیهِ بِطَاعَتِکَ حَتَّی أَکُونَ یَوْمَ فَاقَتِی غَنِیّاً فِی لَحْدِی وَ إِذَا أُفْرِدْتُ فِیهِ آمِناً مِنْ هَوْلِ الْمُطَّلَعِ
و در طاعت خود به کارم گیر تا در روز نیازمندی‌ام در گورم بی‌نیاز گردم و آن‌گاه که در آنجا تنها شدم، از بیم اشراف [بر امور عالم آخرت] ایمن گردم
وَ أَکُونَ قَبْلَ مَوْتِیَ الْمَغْبُوطُ فِی دَارِ الدُّنْیَا بِسَعَةِ الرِّزْقِ وَ إِصْلَاحِ الشَّأْنِ
و پیش از مرگ در سرای دنیا، دیگران به گستردگی روزی و سامان یافتن حال من رشک برند.
اللَّهُمَّ بِکَ أَرْجُو بُلُوغَ رِضَاکَ لَا بِعَمَلِی وَ أَنْتَ یَا إِلَهِی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ حَسْبِی وَ أَنْتَ یَا إِلَهِی لَا شَرِیکَ لَکَ
خداوندا، برای رسیدن به خشنودی‌ات به تو امید دارم، نه به عمل خود و ای معبود من، تو برای من از هر چیز بسنده‌ای و ای معبود من، تویی خدایی که شریکی نداری
وَ أَنْتَ إِلَهِی بِی رَءُوفٌ رَحِیمٌ یَا رَبِّ فَلَکَ أَسْلَمْتُ وَجْهِی فَلَکَ الْحَمْدُ وَ لَکَ الشُّکْرُ عَلَی ذَلِکَ
و ای معبود من، تویی خدایی که نسبت به من مهرورز و مهربانی. ای پروردگار من، از این‌رو من، با تمام وجود تسلیم تو هستم، پس ستایش و سپاس تو را در برابر این.
اللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِی وَ رَجَائِی وَ إِلَیْکَ رَغْبَتِی وَ دُعَائِی وَ أَنْتَ بِحَاجَتِی عَالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّمٍ
خداوندا، تو مورد اعتماد و امید من هستی و تنها به درگاه تو می‌گرایم و دعا می‌کنم و تو به نیاز من آگاهی بی‌آنکه از کسی آموخته باشی.
وَ أَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ أَنْ تَجْعَلَنِی فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِی فِی أَسْمَاءِ الْأَبْرَارِ وَ الْأَخْیَارِای خدا، از تو می‌خواهم که مرا در این روز از آزادشدگان از آتش جهنّم قرار دهی و نام مرا در میان نام نیکان و خوبان قرار دهی.
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ ذَلِکَ عَلَیْکَ سَهْلٌ یَسِیرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
به راستی که تو بر هر چیز توانایی و این بر تو آسان و اندک است، ای مهربان‌ترین مهربانان. درود خداوند بر سرورمان حضرت محمّد و خاندان پاک او.
دعای اللهم لا تودبنی بعقوبتک و لا تمکر بی فی حیلتک
اللَّهُمَّ لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لَا تَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ مِنْ أَیْنَ لِیَ الْخَیْرُ وَ لَا یُوجَدُ إِلَّا مِنْ عِنْدِکَ
معبودا، با عقوبت خود ادبم مکن و با دچار نمودنم به حیله‌ات فریبم مزن. ای پروردگار من، از کجا خیر برای من باشد در حالی که خیر جز از نزد تو وجود پیدا نمی‌کند؟!
وَ مِنْ أَیْنَ لِیَ النَّجَاةُ وَ لَا تُسْتَطَاعُ إِلَّا بِکَ لَا الَّذِی أَحْسَنَ اسْتَغْنَی عَنْکَ وَ لَا الَّذِی أَسَاءَ وَ اجْتَرَأَ عَلَیْکَ خَرَجَ مِنْ قُدْرَتِکَ
و از کجا نجات برای من باشد درحالی‌که جز به تو نمی‌توان بدان اقدام کرد. نه کسی که کار نیکی انجام داد، از یاری و رحمت تو بی‌نیاز است و نه کسی که کار بد کرد [و بر تو گستاخی نمود]، از تحت قدرت تو بیرون آمد.
یَا رَبِّ بِکَ عَرَفْتُکَ وَ أَنْتَ دَلَلْتَنِی عَلَیْکَ وَ لَوْ لَا أَنْتَ مَا دَرَیْتُ مَنْ أَنْتَ
ای پروردگار من تو را به تو شناختم و تو بودی که مرا به‌سوی خود راهنمایی کرده و فراخواندی و اگر تو نبودی، هرگز نمی‌دانستم که تو چیستی.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَدْعُوهُ فِیُجِیبُنِی وَ إِنْ کُنْتُ بَطِیئاً حِینَ یَدْعُونِیستایش خدا را که هرگاه او را می‌خوانم، به من پاسخ مثبت می‌دهد، اگرچه وقتی او مرا می‌خواند، سستم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَسْأَلُهُ فَیُعْطِینِی وَ إِنْ کُنْتُ بَخِیلًا حِینَ یَسْتَقْرِضُنِی
و ستایش خدا را که هرگاه از او درخواست می‌کنم، عطایم می‌کند اگرچه وقتی او از من قرض می‌طلبد، بخیل و تنگ‌چشمم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَکَلَنِی إِلَیْهِ فَأَکْرَمَنِی وَ لَمْ یَکِلْنِی إِلَی النَّاسِ فَیُهِینُونِی
و ستایش خدا را که مرا به خود واگذار کرد و گرامی داشت و به مردم واگذار نکرد تا مبادا به من اهانت نموده و مرا خوار بدارند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَ هُوَ غَنِیٌّ عَنِّی
و ستایش خود را که باوجود بی‌نیازی، نسبت به من اظهار دوستی نمود.
اللَّهُمَّ لَا أَجِدُ شَافِعاً إِلَیْکَ إِلَّا مَعْرِفَتِی بِأَنَّکَ أَفْضَلُ مَنْ قَصَدَ إِلَیْهِ الْمُضْطَرُّونَ
خداوندا، شفاعت‌کننده‌ای جز شناخت من به اینکه تو برترین کسی هستی که بیچارگان آهنگ تو را می‌کنند، ندارم
أَسْأَلُکَ مُقِرّاً بِأَنَّ لَکَ الطَّوْلَ وَ الْقُوَّةَ وَ الْحَوْلَ وَ الْقُدْرَةَ أَنْ تَحُطَّ عَنِّی وِزْرِیَ الَّذِی قَدْ حَنَا ظَهْرِی با اعتراف به اینکه بخشش و نیرو و بازدارندگی و قدرت از آن تو است، از تو خواهانم که بار گناه مرا که پشتم را خم کرده است، برداری
وَ تَعْصِمُنِی مِنَ الْهَوَی الْمُسَلَّطِ عَلَی عَقْلِی وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِنَ الَّذِینَ انْتَجَبْتَهُمْ لِطَاعَتِک
و از خواهش نفسم که بر عقلم غلبه کرده است، نگاه داری و از کسانی که برای طاعتت برگزیده‌ای، بگردانی.
