روزه داری برای افراد با زخم معده توصیه نمیشود | باید ها و نباید های روزه داری با زخم معده

باید ها و نباید های روزه داری با زخم معده را در این مطلب میخوانید 

روزه برای افرادی که زخم معده دارند توصیه نمی شود و اگر این افراد زخم معدشان فعال نباشد و تصمیم به روزه داری بگیرند باید برخی نکات را رعایت کنند.

در ماه رمضان، بسیاری از مسلمانان به عبادت و روزه داری می پردازند و الگو های تغذیه آنها تغییراتی می کند. این تغییرات ممکن است روی برخی از بیماری ها تاثیر بگذارد و باعث تشدید بیماری و یا بهبود آن گردد. یکی از بیماری های رایجی که برخی از افراد را درگیر خود نموده است، زخم معده می باشد که عبارت است از یک زخمِ باز که در سطح داخلی معده و قسمت فوقانی روده ی کوچک ایجاد می شود.

خالی بودن معده و روزه داری بر روی این بیماری تاثیر می گذارد. با توجه به نزدیک بودن ماه مبارک رمضان برای بسیاری از بیماران مبتلا به زخم معده این سوال ایجاد می شود که آیا می توانند روزه بگیرند یا خیر ؟علت زخم معده

زخم معده یک زخمِ باز است که در سطح داخلی معده و قسمت فوقانی روده ی کوچک بر اثر علت های گوناگونی مانند ایجاد عفونت از طریق باکتری هلیکوباکتر پیلوری، مصرف طولانی مدت آسپرین، ایبوپروفن ،Motrin و… ایجاد می شود.

زخم معده بسیار دردناک است و با علائمی مانند سوزش معده، شکم درد، احساس سیری، التهاب یا انقباض، ناتوانی در هضم غذاهای چرب، حالت تهوع همراه است. استرس و اضطراب و خوردن برخی غذاها و گرسنگی می توانند علائم بیماری را تشدید کنند.

آیا روزه داری برای این بیماران مضر است؟

روزه داری باعث ایجاد یک حالت آرامش وعرفانی در انسان می شود بنابراین روزه داری از نظر کاهش استرس برای افراد دچار زخم معده مفید است اما گرسنگی باعث تشدید زخم معده می شود.

گرسنگی و خالی بودن معده در ساعات طولانی تاثیر مخربی را روی زخم معده دارد. در ماه رمضان که روزه دار باید ساعات طولانی فاصله بین سحر تا افطار را از خوردن و آشامیدن اجتناب کند، ممکن است زخم معده تشدید شود.

بیماران مبتلا به زخم معده نباید روزه بگیرند؟

افرادی که مبتلا به زخم های فعال سیستم گوارشی فوقانی مثل معده و اثنی عشر هستند، بهتر است ماه مبارک رمضان را روزه نگیرند زیرا روزه گرفتن آنها سبب تشدید ترشح اسید معده، فعال سازی زخم، خونریزی معده می شود و برای سلامتی آنان مضر است.

این بیماران در صورت روزه داری ممکن است در هنگام ظهر دچار دل درد شوند، که این علامت نشان دهنده فعال بودن بیماری است و باید روزه داری خود را ادامه ندهند.

دو هفته زمان لازم است که زخم معده حاد ترمیم شود و در این مدت زمان روزه گرفتن علایم زخم معده را تشدید می کند.

افرادی که مبتلا به زخم معده هستند و در افطار و سحر تحت نظر پزشک داروی کاهش دهنده اسید معده مصرف می کنند، احتمال خونریزی معده آنها در ماه رمضان کم است اما اگر زخم معده کاملا بهبود نیافته باشد ، روزه داری حتی با وجود مصرف دارو ممکن است منجر به خونریزی معده شود.

روزه داری در بیماران مبتلا به زخم معده غیر فعال

در صورت فعال نبودن زخم معده یا اثنی عشر و عدم وجود عود زخم و خونریزی این افراد با مشورت پزشک می توانند روزه بگیرند. افرادی که سابقه زخم معده داشته و بیماری آنها بهبود یافته است و علائم خاصی ندارند، نیز می توانند روزه بگیرند.

توصیه هایی برای افراد مبتلا به زخم معده که می خواهند روزه بگیرند

افراد دچار سابقه زخم معده که جزو آن دسته از بیمارانی هستند که می توانند ماه رمضان را روزه بگیرند باید:

برای کاهش ترشح اسید معده تحت نظر پزشک از دارو استفاده کنند.

هنگام افطار و سحر از مصرف غذاهای پرادویه اجتناب کنند و رژیم غذایی خاصی را رعایت نمایند.

روزه خود را با مصرف غذاهای سبک آغاز کنند.

مایعات به خصوص آب به مقدار فراوان بنوشند.

غذاهای پرچرب و سرخ کرده مانند کله پاچه، حلیم و … مصرف نکنند.

در مصرف غذاهای حاوی حبوبات مانند انواع آش و سوپ اعتدال را رعایت کنند.

در هنگام افطار به یکباره غذا نخورند بلکه پس از گذشت ساعاتی از افطار یک غذای سبک تحت عنوان شام مصرف نمایند.

در طول افطار تا سحر آهسته و به صورت تدریجی غذا میل کنند و حجم مصرفی غذا را کاهش دهند و وعده های غذایی خود را افزایش دهند.

اگر مبتلا به ریفلاکس معده هستند ، پس از سحری خوردن نخوابند و مدت زمانی را در حالت نیمه نشسته به سر ببرند.

مصرف میوه و سبزی نیز توصیه می شود زیرا میوه ها و سبزی ها حاوی فیبر هستند و ازیبوست جلوگیری می کنند