چند عادت روزانه که به مغز آسیب می‌زند

عادت یک تمرین منظم است که اکثر ما به آن وابسته هستیم. اغلب، ما علت و یا اثرات عادتی را که داریم نمی‌دانیم. برخی از عادت‌های به ظاهر بی‌ضرر روزانه می‌توانند آنقدر بد باشند که باعث آسیب دائمی مغز شوند.

مغز انسان مهمترین عضو بدن ما است و همه نمی‌دانیم که مغز نیز برای عملکرد خوب به ورزش یا تمرین و تغذیه نیاز دارد. بنابراین، ایجاد عادات خوب و دوری از عادات بدی که در این گزارش به آن‌ها اشاره می‌شود می‌تواند از آسیب مغزی جلوگیری کرده و آن را سالم نگه می‌دارد.

نخوردن صبحانه

مغز ما به مواد مغذی مناسب در زمان مناسب نیاز دارد تا بهترین عملکرد خود را داشته باشد. به دلیل سبک زندگی سریع، بسیاری از ما از خوردن صبحانه خودداری می‌کنیم و یا در نهایت صبحانه خود را حذف کنیم تا در ساعات اولیه روز کمی صرفه جویی کنیم. نخوردن صبحانه باعث می‌شود قند و مواد مغذی کافی به مغز نرسد. مغز برای عملکرد به گلوکز خالص نیاز دارد. تغذیه نامناسب می‌تواند اثرات مضر طولانی مدتی مانند تخریب سلول‌های مغزی بر روی مغز داشته باشد.

پرخوری

پرخوری منجر به رسوب پلاک‌های کلسترول و ضخیم شدن رگ‌های خونی مغز می‌شود که خون رسانی به سلول‌های مغزی را کاهش می‌دهد. این موضوع می‌تواند آسیب جدی به عملکرد طبیعی مغز وارد کند. مشخص شده است که پرخوری منجر به ابتلا به بیماری آلزایمر می‌شود. پرخوری منجر به چاقی می‌شود که به نوبه خود به تصویر و اعتماد به نفس ما آسیب می‌رساند و می‌تواند منجر به افسردگی و سایر مشکلات روانی نیز بشود.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن یکی از بدترین عادت‌هایی است که به آن مبتلا می‌شویم. سیگار کشیدن نه تنها باعث ابتلا به بیماری‌های ریوی یا بیماری‌های قلبی می‌شود، بلکه منجر به کوچک شدن سلول‌های متعدد در مغز نیز می‌شود و می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی مانند زوال عقل، آلزایمر و حتی مرگ شود.

معاشرت و صحبت کردن موجب ترغیب رشد و تکامل مغز می‌شود. مکالمات متفکرانه مغز را تقویت می‌کند و ظرفیت آن را برای کار بهبود می‌بخشد. می‌توانید خلاقیت خود را با ملاقات با افراد جدید و پیدا کردن دوستان جدید افزایش دهید. معاشرت یا تعامل همچنین روشی عالی برای ابراز خود است. اگر معاشرت وجود نداشته باشد یا ارتباطات کم باشد، ممکن است احساس ضعف و افسردگی کنید.

ورزش نکردن

ورزش کردن انسان را انعطاف پذیرتر می‌کند و تحرک را افزایش می‌دهد. بدون ورزش کافی، تحرک و قدرت حرکت مغز کاهش می‌یابد و ثبات و مهارت‌های حرکتی افت می‌کنند. مطالعات نشان داده اند که ورزش با ترشح هورمون‌های شادی موسوم به «اندورفین» به جوان نگه داشتن انسان کمک می‌کند. ورزش کردن نه تنها مغز، بلکه قلب و ریه‌های انسان را نیز تقویت می‌کند.