شباهت ژنتیکی به پدر بیشتر است یا مادر ؟

دانشمندان پی بردند اغلب پستانداران از نظر ژنتیکی بیشتر شبیه پدر خود هستند. بسیاری از ما تصور می کنیم فرزندان نیمی از دی‌ان‌ای شان را مادر خود می گیرند و نیمی دیگر را از پدر خود. اما تحقیقات از غالب تر بودن ژن های پدر حکایت دارد.

ما وضعیت روانی مان را از پدرمان به ارث می بریم. در پدران مبتلا به اسکیزوفرنی، اوتیسم یا اختلال بیش فعالی، احتمال به ارث گذاشتن این مشکلات برای فرزندان بیشتر است.

به طور ژنتیکی ما خنده هایمان را از پدرمان به ارث می بریم. در بحث دندان، ژن های پدر می تواند حساس بودن یا نبودن مینای دندان یا به هم ریخته بودن یا نبودن دندان های فرزند را تعیین کند.

ما قدمان را از پدرمان به ارث می بریم. از قرار معلوم، پدرانی که قد بلندتری دارند، فرزندان آن ها هم قد بلندتری خواهند داشت. ولی کسیکه در میزان چربی بدن فرزند نقش دارد مادر است.

ما می توانیم حتی شخصیت پدرمان را به ارث ببریم. افسردگی، اضطراب یا خجالتی بودن.